Lanetlilerin Ülkesi

Kilise.

Sinan'ın gözünden

Ve yine Nerdeyse yakitimiz ve erzağimiz bitmek uzereydi.Ankara ya yaklasmistik fakat daha çok yolumuz vardi.T um yollar hersehir her mahalle her cadde cehennem sahası gibiydi .

-Adin ne ufaklık.

-Melike abi peki ya sizin adlarınız ney ?

-Bu selen ablan benimkide sinan

#Selen
-Meraba tatlım .

#Sinan

-Peki ailen nerede ?

-bilmiyorum ben 2gundur açım bu olaylar gerceklesmeden onceki sabah okul servisine binmeden önce evdeydiler . inşallah onlara bişey olmamıştır onları çok özledim.

Melike ağlıyordu Ailesi için cok endiseleniyordu kim olsa endiselenmezki ?

-Merak etme onlar bence bir şekilde kaçıp yaşama tutunmuşlardir . Üzülme bizde abin ve ablan sayiliriz.

Selen ;

-Evet uzulmene gerek yok bizde varız. Seni ailene kavusturana kadar seni koruyup kollıyacağız.

-Teşekkür ederim abi , abla
Benim bir küçük kiz kardeşim vardı yeni doğdu onun içinde çok endiseleniyorum .ona birsey olmamıştır değil mi?

-Olmamistir ailenle birlikte oda Kurtulmuşdur şimdi boşver sen bunları düşünme .Ailene kavusucaksin. Annen ve babanin isimleri neydi ? .

-Tamam abi sadece endiseleniyorum. Babam ın adi Ali Annemin ki de Süreyya .

-Kahretsin yakitimiz bitti.Selen arabada ki tüm erzaklari mermileri alabildiğin kadarini al cok fazlada alma bizi yavaşlatır melikeyle birlikte al bundan sonrasini yürüyerek devam edicez.

Ben arabadan ok ve yayimi alip indim etrafa biraz göz gezdirdim burasi ormanlik ve dağlık bir alandi. Etafta nerdeyse hic zombi yoktu bir kac tane ormandan uzerimize gelen zombileride temizledikten sonra Melike ve Selen le yurumeye başladık .

Selen
- Sinan şurada kaza yapmış bir araba var gidip bir bakalım .

Arabaya dogru yaklastim Selen ve Melike ye arabadan uzak durmalarini söyledim.

Melike, ağlayarak

-Bu babamın arabasi dedi.

Ve aniden hizli hizli nefes alıp vermeye başladı sanki boğuluyor gibiydi . Ben astim hastasi olduğunu düşünümmustum bu yüzden araba babasininn ise astim hastalari icin bir ilaç olacağını düşündüm arabanin ön kapisini actim şoför koltuğunda ölmüş çürümekten aşırı pis kokan bir kadin zombi vardi gözüme kadinin pantolonundaki cebindeki kimliği gozume carpti yavasca elimi kadinin cebindeki kimliğe doğru uzattim birden kadin hareketlenmeye başladı o korkuyla bende biraz irkilerek cebimdeki bıçağı çıkartip zombinin kafasina sapladim zaten arkadada bebek Koltuğu vardi bu kesin Melikenin ailesiydi . Fakat bebek ile Babası nerdeydi ? Onların bu durumdan kurtulup kaçabildiğini düşündüm fakat arabanin paspasinda ve şoför koltuğun da kan vardi bu iste bir terslik vardi. Neyse hemen arka koltuğun üstünde bir ilaç poşeti vardı . Posetin icini karistirip koşarak ilaçlari melikenin yanina getirdikten sonra melikeye verdim melike duzelmeye yavas yavaş ayağa kalkmaya başladı.

#Melike

- teşekkür ederim abi .

-Birsey değil Melike bende senin abinim sonuçta.

-Annem ve Babam nerde ? kardeşim nerde ? Abi

- Onlar kaza yapinca kaçıp gitmişler . Hadi bizde onlari bulmaya gidelim .

- Tamam abi benim bacaklarim ağrıyor beni sirtina alablilirmisin.

-Tamam gel bin sirtima hadi ama fazla alışma .

#Selen

-çabuk olmaliyiz sinan hava kararmak üzere. Hava kararinca açik hedef oluruz.

-Tamam ozaman biraz hizli hareket edicez hava kararmadan bi sığınak bulmaliyiz .

Yerdeki kan izlerini takip ederek hizla ilerliyorduk . Biraz ilerledikten sonra uzun otlarin olduğu yerlere doğru ilerledik yerlerde parçalanmış birkaç insan gözüme carpti herneyse. hizlica koşmaya devam ettik sonunda düz ova gibi bir tepeye ciktik . Arkadan

-Ahh sinan yardım etttt!!

Selen kosarken üstüne bir kaç tane zombi atlamisti selen benden uzaktı ve hic düşünmeden hemen melikeyi yere indirip sen burada bekle melike ve sakin yerinden kipirdama dedikten sonra selene doğru hizlica kostum selenin ustundeki iki zombiye omuz atarak dusurdum ve birlikte yuvarlandik ben zombilerin isini bitirip selene doğru kosmaya başladım . Selenin üstünde bir tane zombi kalmıştı . Selen yorgunluktan ve güçsüzlükten zombiye karşı direnemiyordu . Zombi selen i isirmaya hazirlanirken selenin gozlerinden iki damla yaş geldigini gördüm koşarken birden dengem bozuldu gozlerim karardi ve yorgunluktan yere yığıldım selenin ve benim yapabildiğimiz tek şey birbirimizin gozlerine bakmakti aramizda muhtemeln 20 25 metre fark vardi. Selen birsey demeye çalışıyordu fakat duyamiyorduum

-seni seviyorum sinan

Zommbi seleni tam isiracakken gözlerimi kapattim gozlerimden akan yaşlara mani olamadim.

Birden yüksek seste silah sesi geldi bu oldukca yakindan atilan bi silah sesiydi gozlerimi açtığımda selenin ustundeki zombinin kafasini bir mermi paramparça etmişti . Etrafa bakindiktan sonra birazcik uzakta ağaçlarin arkasinda bir kule gördüm o silah sesinin ordan geldiğine emindim. Hemen kalkip toparlanarak selene doğru koştum ustundeki zombiyi atarak selene sarildim.

-Seni seviyorum selen beni asla birakayim deme sakin !

Selene sıkı sıkı sarildim neyseki silahi ateşleyen kişi tam zamanında yetişmişti selen olayin şokuyla bayılmıştı . Melikede hemen yanimiza gelerek .

-sinan abi selen abla iyi dimi ona bisey olmadı dimi abi ?

-olmadi sadece birazcik yorulmuş dinlenmesi lazimmis abicim .

Kafamı yukarı kaldirdim ve karanlikta bizim üzerimize doğru gelen 3 nesne belirdi zombi olabileceğini düşünerek . Hemen ok ve yayimi kaldırip uzerimize gelen şeylere doğru cevirdim . Nefesimi tuttum ucunude teker teker hizli bir sekilde kafadan indirecektim tam oku firlatacakken.

-Durun ! biz size yardim etmekk için geldik .

İçim rahatlamisti uzun zamandir başka bir insan sesi duymadığım için boylesi bir ses iyo gelmisti .

-Kiz arkadasim yorgunluktan bayildi ve yanimda küçük bir kiz var bize sığınip yerlesecegimiz bir yer verebilirmisiniz ??

-Tamam ama önce isirilip isirilmadiginizi kontrol edeceğim.

Hepimizin üstünu başını kontrol ettikten sonra bizi uzaktan kulenin gozuktugu yere dogru götürdüler ve bu görünüşe göre bir kiliseydi .iceri girdik . Burasi sicak ve güvenli gözüküyor du içeride 2 kişi daha vardı .
Birinin elinde ise bir bebek vardı .

Melike

-İnanamiyorum Bu benim kardeşim !