ភាគទី22: មានទុក្ខតែមិនអាចនិយាយបាន

499 58 8
                                    

ចំណាយពេលមួយសន្ទុះក្រោយមកសភាពក្នុងបន្ទប់ក៏ប្រែជាស្ងប់ស្ងាត់ ជេយ៉ុនកំពុងតែបិទភ្នែកសង្ងំគេង ខុសផ្ទុយពីព្រះបុត្រាដែលសសៀរៗអោបរឹតកាយកូនប្រុសគេជាប់យ៉ាងណែនដូចគូរស្នេហ៍
អោបប៉ុណ្ណឹងមិនឆ្អែក ក៏ទៅដាក់ចង្កាលើប្រលោះ.កគេទៀតឲកាន់តែមានភាពកក់ក្ដៅនិងស្រង់យកក្លិនក្រអូបពីរាងតូច

គេថើបផងញ៉ក់ញីផង រហូតដល់ថ្នាក់ជេយ៉ុនមានអារម្មណ៍មិនស្រួលទាល់តែសោះ!

"ទ្រាំលែងបានហើយវើយ...!!" ងប់មែនទែនហើយ គេឆ្លក់វង្វេងដល់ថ្នាក់កើតមានអារម្មណ៍ក្ដៅគគុក រាងក្រាស់ស្រាប់តែឡើងទៅទ្រោបពីលើកាយតូច
ធ្វើឲ្យជេយ៉ុនត្រូវបើកភ្នែកធំៗ ញ័រអស់ទាំងប្រាណព្រោះដឹងថានឹងមានរឿងមិនល្អកើតឡើងបន្តិចទៀតនេះ
"ព្រះ.. ព្រះបុត្រាចង់ធ្វើអីនឹង?"​

"ជេយ៉ុន..."​

"​ចេញពីខ្ញុំម្ចាស់ទៅ!"​មិនត្រឹមតែពោលទេ រាងតូចព្យាយាមរុញរាងក្រាស់ចេញខ្លាំងណាស់តែពុំបានសម្រេច

ស៊ុងហ៊ុនផ្ទាល់ពេលនេះនាយក៏មិនយល់ពីខ្លួនឯងដែរ នាយស្រាប់តែងប់ងល់នឹងជេយ៉ុនយ៉ាងចម្លែក
"យើងពុំអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបានទេ ជេយ៉ុន..អឹម" ពោលចប់នាយស្រាប់តែទម្លាក់បបូរមាត់ទៅថើបគ្រប់គ្រងបបូរមាត់ក្រពុំរបស់រាងតូចទៅតាមអ្វីដែលខ្លួនឯងចង់បាន គេបឺតគេជញ្ជក់អស់សាច់ រហូតដល់ថ្នាក់ជេយ៉ុនដែលនៅក្រោមទ្រូងមិនអាចសូម្បីតែពាក្យថាបដិសេធ គេថែមទាំងនៅស្ងៀមឲ្យប្រុសម្នាក់នេះលូកលាន់ ហើយតបតរស្នាមថើបទៅវិញទៅមកយ៉ាងសុីជម្រៅទៀតផង
ស្របពេលនោះ ដៃក្រាស់ពេញទៅដោយសរសៃបានកំពុងស្រាចខ្សែអាវនៅចង្កេះរាងតូច ហើយនឹងចាប់ផ្ដើមដោះសម្លៀកបំពាក់របស់រាងតូចចេញ ឯជេយ៉ុនគេ ព្រមគ្រប់យ៉ាង ព្រមឲ្យនាយលូកលាន់ខ្លួនទាំងពេញចិត្ត នាយដឹងថានាយខុស ប៉ុន្តែនាយពុណអាចហាមខ្លួនឯងបានទេ សុំទោស..

ស៊ុងហ៊ុនបានខាំបឺតជញ្ជក់ពេញបរិវេណប្រឡោះ.ក.រាងតូចនិងដងខ្លួនរបស់នាយរហូតបង្កជាស្នាមជាំដុំក្រហមធំៗពេញសព្វកាយ។
"អ្ហឹស៎..ព្រះបុត្រា"​

...............

"ឈប់សិន! នាងចង់ទៅណាមែនទេ?" ក្ន្ងពេលរាត្រីរាងតូចគេងពុំលកើ គេសម្រេចចិត្តចេញមកលេងខាងក្រៅ ដែលជាបរិវេណ​ក្នុងរាជវាំង អរត្រូវហើយ ជុងវ៉ុនតែងតែមកស្នាក់នៅក្នុងរាជវាំង ព្រោះគេជាភ្ញៀវពិសេស។ រាងតូចដើរលេងទីនេះសុខៗក៏ប្រទាក់ភ្នែកឃើញនារីដែលជាស្រីបម្រើម្នាក់បានដើរកាន់ក្ដាឈើដាក់ដបថ្នាំមួយក៏ប្រញ៉ាប់ទៅឃាត់សួរ

ស្នេហ៍ក្នុងពន្លឺព្រះចន្ទ(Joseon VER)​Where stories live. Discover now