Merry Christmas Everyone <3 last chapter na to but don't worry we have the book 3 na just check nalang sa feed ko pag na publish na :) Thankyouuu sa pag support , gagawa din ako ng pangalawang story about Irene din ( I AM NOT YOUR PERFECT DAUGHTER ) just check below yan yung mga cover
On to our last chapter...........
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Irene's pov
Finally after 3 months nakakapag lakad na si lei and medyo clear na yung memory nya masaya ako masayang masaya kaming lahat , pero may nag bago :( hindi na sya yung lei na nakilala ko I know dahil siguro sa nagawa ko o kaya sa trauma nya . She's not sweet anymore, yung kambal lang ang nakakapag palambot sakanya ngayon .
Ngayong araw pwde ng umuwi si lei pero tuloy padin ang therapy nya kukuha din kami ng personal nurse nya kasi minsan diko naman sya maasikaso at inaasikaso ko yung kambal .
" Honey uuwi na tayo ngayon sa bahay kana magpapagaling " mahinahon kong sabi
" Pwde ba wag moko matawag tawag na honey ? " nag susungit nanaman sya sakin
" Oh I'm sorry :( " inayos ko nalang yung mga gamit na iuuwi namin
" Asan yung mga anak ko bakit hindi sila pumunta ngayon " she said
" May program sila sa school kaya di sila nakapunta , dipala nila alam na uuwi kana for sure matutuwa yung mga yun " i said
" Matagal paba yan ? Bat ang bagal mo kumilos ? " ang sakit sa puso na yung taong sobrang lambing eh nging cold hearted, kaya mo to Irene wag kang susuko.
" eto na patapos na , wag kna man msydong masungit " nkita ko na nag roll eyes lng sya.
* Skipped time *
Pauwi n kami at biglang nag txt si manang , andun daw sila nina mama , bonget , sandro , gia at liza excited din sila sa pag uwi ni lei . Ambulance na yung sinakyan namin para mas mabilis di naman natagalan sa byahe at nakarating din kmi , naka wheelchair si lei dahil minsan mabilis syang napagod. Pagbukas namin ng pinto nakatayo silang lahat at niyakap si lei masayang masaya sila lalo na si mama .
