But~~~[Complete]

But _ 19

Uni

"Jinလေး ဘာလိုလို့လဲ"

"ဟီး...Taesoo hyung ရေလာယူတာ"

"ကိုယ်ထည့်ပေးမယ်"

"ရပါတယ်....Jin ကိုယ်တိုင်ပဲယူလိုက်ပါ့မယ်"

"ရတယ် ကိုယ်ထည့်ပေးမယ်...လာထိုင်လေ"

"ဟုတ်"
ဒီလိုနဲ့သူတို့နှစ်ယောက် ထမင်းစားခန်းတွင် ဆုံမိလျက် စကားထိုင်‌ပြောကြသည်။

"Taesoo hyungက အရက်တွေသောက်နေတာ...စိတ်ညစ်စရာရှိလို့လား"

"အင်း...ကိုယ်ချစ်တဲ့သူက ကိုယ့်ကိုပြန်မချစ်တဲ့အပြင် ကိုယ်ချစ်နေတာတောင်မသိဘူးလေ..."

"ဖွင့်ပြောပေါ့ hyungရဲ့"

"ဖွင့်ပြောလို့တောင်မရတဲ့အ‌ေြခအနေမို့ပေါ့...ဒါနဲ့ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျင်လေးရော အဆင်ပြေကြရဲ့လား"

"ဟုတ်ပြေပါတယ်"

"ထယ်ယောင်းကို အရမ်းချစ်တာပဲလား"

"ဗျာ...."

"ဟုတ်တာပေါ့ hyungရ babyကကျွန်တော့်ကိုသိပ်ချစ်တာလေ"

ထယ်ယောင်းရဲ့အသံ။

ဆော့ဂျင်ရေသွား‌ယူမယ်ဆိုပြီး ဆင်းသွားတာ တော်တော်ကြာနေပြီဖြစ်သောကြောင့် သူအောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့ပြီး ထမင်းစားခန်းသို့ဦးတည်သွားခဲ့သည်။

သူ့အကိုနဲ့ဆော့ဂျင်စကားပြောနေတာကို မထင်မှတ်ဘဲနားထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။

သူရဲ့မျက်နှာကတင်းမာကောင်းမာနေလိမ့်မည်။

"ဘေဘီ မြန်မြန်လာလေကွာ ကိုယ်စောင့်နေတာကြာပြီ"

"အင်းလာမို့ပါပဲ...ဒါမဲ့.... hyungကတစ်ယောက်တည်းလေ"

‌ေ‌ဆာ့ဂျင် ထယ်ယောင်းကိုတစ်လှည့် ထယ်ဆူဟျောင်းကို တစ်လှည့် ကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည် ။

ထယ်ယောင်းမျက်နှာတည်တင်းသွားပေမဲ့ အပြုံးတုကိုဖန်ဆင်းလိုက်ပြီး

"ဘေဘီကကွာ အိပ်ချိန်တောင်ရောက်နေပြီကို "

"ဟုတ်တယ် ဂျင်လေး အိပ်ချိန်ရောက်နေပြီ သွားအိပ်တော့ hyungလည်းဒီတစ်ခွက်ကုန်ရင် အိပ်တော့မှာ"