last christmas

this year, to save me from tears

lee minho

"onunla ne yapacaksın?" felix'in sorusuna göz devirdim.

"öldürüp cesetini bodrumumda saklayacağım. gerizekalı herif, ne yapabilirim, seul köprüsünde buluşup gezeceğiz o kadar."

ellerini teslim oluyormuş gibi yukarı kaldırıp dudaklarını büzdü arkadaşım.

"sormadım say koca oğlan. sadece onun gibi saf biriyle hâlâ ne işin olduğunu anlayamadım. sen ve o çok terssiniz. ne bileyim."

oflayıp başımı sallayarak onu onayladım. haklıydı, hyunjin ve ben çok farklıydık. bazen kendimi onun babası gibi hissediyordum.

bazen beni bu konularda çok sıkıyordu, ben onun sadece sanaldan sevgilisiydim. ama yine de onu sevdiğim gerçeğini görmezden gelemezdim.

"hey, daldın gittin yine. heyecanlı mısın?" sorduğu soruyla yüzümde sinsi bir gülümseme belirdi ve gittikçe büyüdü.

"elbette."
evet, hemde hiçkimsenin tahmin edemeyeceği kadar heyecanlıydım.