last christmas

well, it's been a year, it doesn't surprise me

tanrısal bakış açısı

oğlan uzun siyah saçlarının bir kısmını topladı ve kalan saçlarını açıkta bıraktı. heyecandan titreyen elleriyle ne kadar yapabildiyse tabii.

sonunda minho ile buluşma günü gelmişti.

üzerinde siyah bol pantolonu, boğazlı kazağı ve kalın kırmızı paltosu vardı. bu dondurucu kore soğuğu için yeterli değildi belki ama hyunjin için sorun değildi.

o sırada diğer oğlan kalın yünlü kazağı siyah pantolonu ve kaşe kabanıyla gayet dikkat çekici duruyordu. alnının önüne dökülmesine izin verdiği turuncu saçları görünümüne daha da farklı bir tarz eklemişti.

"hyunjin, ne zaman çıkacaksın?"

"üstüm ve kalan her şeyim hazır, beş dakikaya çıkacağım. sen neredesin?"

"bi' kafeye girdim seul köprüsüne yakınım."

"tamamdır, bende çıkacağım şimdi, kapat hadi."

ikiside telefonları kapatıp rahat bir nefes aldıklarında içlerindeki kötü his hâlâ duruyordu.

son ana kadar gelmişlerdi ama neden hâlâ böyle hissediyorlardı ki?

peki ya lee minho yapacağı şeyden pişmanlık duyacak mıydı?