Psikopatın Günlüğü

-Çarpışma-

Merhaba!
Bazı okuyucular ne zaman bölüm gireceğimi sormuşlar. Bilgisayarım bozuk olduğu için pek giremiyordum, hepinizden özür dilerim.
Bu yüzden iki bölüm birden yayınlayacağım. Emeğimin karşılığı olarak okuyan herkes oy verebilir mi ? Yorum yaparsanız daha çok sevinirim çünkü hikayem hakkındaki iyi ya da kötü fikirlerinizi çok merak ediyorum.
İyi okumalar..
++++++++
"Şanki o masmavi gözler beni daha önce Ankara'da bulamadığım denizde kaybetmişti."
++++++++
Güzel bir binaydı. Eskiydi ama gayet sağlam gözüküyordu. İzmir'deki ilk haftamdı. Bakalım ben sağlam kalabilecek miydim?
Etrafıma bakınarak yürürken bi' çocuk arkasındaki arkadaşlarına birşeyler söyleyerek bana doğru koşuyordu. Sağlam olmayı düşünürken kendimi 5 saniye içinde yerde bulacağımı düşünmüyordum. Çocuk 1.75 boylarında, sarışın ve oldukça yakışıklıydı. Şuan üstüme çullanıyor olmasına rağmen gözlerimi gözlerinden ayıramıyordum. Sanki o masmavi gözler beni daha önce Ankara'da bulamadığım denize sürüklüyordu. Sessizce duruyorduk. Çünkü gözlerimiz konuşuyordu. Daha sonra birden afalladım. "Affedersin." dedi. Ayağa kalkmıştı ve bana elini uzatırken "Seni farketmemiştim." dedi. Elinden yardım alarak kalktım. Üzerimi temizlerken "Seni daha önce hiç görmemiştim." dedi. Kafamı kaldırdığımda yine o mavilikle buluştum. "Be-ben yeni geldim okula." diyebildim sadece. "Anladım, ben Efe. Senin adın ne ?" "Talya". "Memnun oldum. Kusura bakma şimdi acelem var. Gitmem gerekiyor. Görüşürüz." dedi. Hızla yanımdan ayrılmıştı. Bense arkasından bakakalmıştım.