Zawgyi
က်ဴးလီကေဟာက္႐ႊမ္းကိုမ်က္စျပစ္ၿပီးေရွာင္က်န့္ကိုအျပင္ကိုေခၚထုတ္ရန္ အခ်က္ျပလိုက္တယ္
ဒါကိုေရွာင္က်န့္ကျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ပါေသးတယ္
ေရွာင္က်န့္စဥ္းစားၾကည့္တယ္
ဘာလို႔ဒီအခန္းထဲကလူတိုင္းထူးဆန္းေနတာလဲ
*************
ရွန္ဟိုင္းမွာဆိုရင္ PT Time လို႔ေခၚေပမဲ့ အခုဒီမွာေတာ့ အားကစားအခ်ိန္မွာ တစ္ခန္းလုံးမွာရွိတဲ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြေျပးေနၾကၿပီး မိန္းကေလးေတြအကုန္ တာတိုခုန္ေနၾကတယ္
ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့ေဘးမဲ့ရေနပါတယ္
ထိုသူက ေရွာင္က်န့္ပါပဲ
"မင္းကိုၾကည့္ရတာေျပးခ်င္ေနပုံပဲ ေရွာင္က်န့္"
"အယ္ အင္း ။ငါကေျပးရတာသေဘာက်တယ္"
"ဟုတ္လား"
"ဒါဆိုအရင္ကေျပးဖူးတယ္ေပါ့"
"အင္း ဒါေပါ့ လီေဟြ႕"
"အင္းးးးး"
"ဒါနဲ႕ လီေဟြ႕ မင္းကႏွလုံးအားနည္းတဲ့ေရာဂါရွိတယ္ဆို"
"အင္း ေမြးရာပါႏွလုံးအားနည္းတာေလ ဒါေၾကာင့္ေျပးရင္ဘယ္လိုခံစားရလဲဆိုတာငါမသိဘူး ေရာဂါေၾကာင့္ေျပးလို႔မရဘူးေလ ။ ငါအင္အားေတြအကုန္သုံးၿပီးေျပးဖူးခ်င္တယ္"
"မင္းတစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ေျပးနိုင္မွာပါ"
"အင္း မင္းေျပာသလိုပဲ တစ္ေန႕ေန႕ေပါ့"
- - -
"ဟင္း... အ...ငါ သူနာျပဳ႐ုံးခန္းမွာသြားအနားယူလိုက္အုံးမယ္ ေရွာင္က်န့္"
"ဟင္ မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား လီေဟြ႕ "
"စိတ္မပူပါနဲ႕ ဒါျဖစ္ေနၾကပါ သြားၿပီေနာ္"
ေရွာင္က်န့္ ထြက္သြားတဲ့လီေဟြ႕ ေက်ာျပင္ကိုလိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္
ဟင္! ေက်ာင္းေခါင္မိုးေပၚမွာ......
"ေရွာင္က်န့္"
"ဟင္ ေအာ္ ေဝ့ဟန္ "
"လီေဟြ႕ ကဘယ္သြားတာလဲဟင္"
