Episode 4

239 35 6
                                    


Elimdeki taşı liderleri gibi görünen çocuğun kafasına attım.

" AHH! KİM ATTI LAN O TAŞI "

Arkasını dönüp beni görünce gözleri öfkeyle parladı.

" SENİ VELET NE YAPTIĞINI SANIYORSUN?!"

" HIH! Asıl siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz hemen gidin buradan."

Yerdeki çocuk şaşkınca bana bakarken diğer çocuklar bana gülüyordu. Hah siz kimsiniz de bana gülüyorsunuz.

" Hey çocuk sakatlanmak istemiyorsan buradan hemen gitmelisin!"

Sinirle bağırdım.

" BANA BAKIN HEMEN DEFOLUN BURADAN SİZİ BİR DAHA ZORBALIK YAPARKEN GÖRMEYECEĞİM!! "

Ben bağırırken yerden bir kaç santim yükselmiştim saçlarım havada süzülürken yerdeki taşlar havalanmıştı.

Çocuklar şokla gözlerini açınca kaçmaya başladılar.

"Aaaa! Kaçın! Kaçın! "

Hepsinin biran gitmesiyle kıkırdadım.
Sakinleşince taşlar yere düşmüş ve bende normale dönmüştüm.

Yerde karnını tutarak inleye çocuğun yanına gittim. Tahminen 8-9 yaşlarındaydı.

Eğilip karnını tutan elinin üzerine kendi elimi koyduğumda şaşkın bir şekilde bana baktı.

Ona hafifçe tebessüm edip karnına
enerjimi yoğunlaştırdım.

"Şifa"

Acısı gitmiş olmalı ki yüzü yumuşamış ve gevşemişti.

" Şimdi daha iyi misin ?"

"Evet iyiyim teşekkür ederim."

Yanakları hafif kızarınca utandığını anladım.

" Ben Rina senin adın ne?"

"Merhaba adım Teo yardım ettiğin için teşekkürler."

Kıkırdayıp kocaman gülümsedim.

"Sorun değil"

"O şeyi nasıl yaptın."

"Ahh birazcık manası ve yeteneği olan herkes yapabilir."

Havanın karardığını fark ettiğimde

"Hıh hava kararıyor eve gitmem lazım yarın güneş tepedeyken burda buluşalım yeni arkadaşım."

Ona kocaman gülümseyip eve doğru koştum.


Oy ve yorumları bekliyorum ❤️

👇

Bir Başka Hayat ( Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin