STUCK

ꜱᴇx

" Wheein uyan geldik."

Moonbyul' un sarsması ile rahatsız otobüs koltuğunda gözlerimi açtım ve etrafa anlamsız anlamsız bakındım. Herkes otobüsten iniyordu. Sırt çantamı alıp birlikte indik. Biraz dinlenmek için odalarımıza dağıldık. Odama girince hızlı bir şekilde duş aldım.

Saçımı tararken aynada boynumdaki hafif kızarıklığı gördüm. Elimi kızarıklıkların üzerine koydum. Boynumdaki kolu hala hissediyor gibiydim. Islak saçlarımı havluya sarıp yatağıma uzandım. Gözümü kapatmıştım ki kapı çalındı. Oflayarak yerimden kalktım.

Karşımda Solar'ı görünce şaşırmıştım.

" Merhaba Wheein. İçeri girebilir miyim?"

Şaşkınlığımı hızlıca kaybederken kenara doğru kaydım.

" Tabii. Seni burada görmeyi beklemiyordum."

Kapıyı kapattım ve koltuğa oturmasını izledim.

" Kötü bir şey mi oldu?"

Gülümseyerek kafasını ikiye salladı.

" Merak etme öyle bir şey değil. Ben boynun için gelmiştim."

Eliyle kızarıklığı gösterdi.

" Hiçbir hasar olmaması gerekmez miydi?"

Yanına oturdum.

" Silahlar ve diğer şeyler gerçek değil evet onlar sana zarar veremez. Ama insanın direkt olarak verdiği zarara yapacak bir şeyimiz yok maalesef. Ufak bir sızlama var değil mi"

" Evet. Ama bunu nereden bildin."

Küçük ve kısa bir kahkaha attı.

" Aynı şey başıma gelmişti de ondan.. Bu yüzden merak edip geldim. Nasıl hissettiğini biliyorum. Boğazındaki güçlü eller sanki hala oradaymış gibi."

" Tanıdığım biri mi?"

" Maalesef evet. Başkan yardımcısının asistanı Shownu. O zamanlar arkadaştık ama benimle aynı takımda olmak istememişti. Meğerse takımında kendinden başka güçlü birini istemiyormuş. İlk işi de karşı takımın liderini boğarak öldürmeye çalıştı. Yani beni."

" Peki sonra kim kazandı??"

Gülümsedi ve göz kırptı.

" O yardımcının asistanı ben başkanın. Neyse iyi olduğuna gördüğüme göre gidebilirim artık."

" Geldiğin için teşekkürler Solar."

Kapıdan çıkarken bana döndü.

" Neredeyse unutuyordum. Bu akşam duyuru olacak zaten ama ben yine de söyleyeyim. Yarın akşam ilk kazananlar ile kutlama yemeği düzenlenecek."

" Gelmek zorunlu mu?"

" Değil ama.. Eğitmenleriniz ve üstleriniz de katılacak. Belki bu bir motivasyon olur."

Arkasını dönüp giderken bir anlığına Changkyun ile olan ilişkimi öğrendiğini düşündüm. Ancak ikimiz de kimseye söylemeyeceğimiz konusunda anlaşmıştık. Tabii Moonbyul bir istisnaydı. Ve Solar' ında öğrenmesine imkan yoktu.

Açık kapının önünde dikilmekten vazgeçtim ve kapıyı kapatıp yatağıma geçtim.

Yemek saatinde zorla da olsa uyandım ve yemekhaneye geçtim. İki aydır ilk defa bu yemekhaneye geliyorduk. Yemekleri yedikten sonra yalnızca kazanan beş takım kalmıştık.

Duyuru için gelen kişiler konuşmaya başlarken çıkış kapısının önünde bana bakan Changkyun' a döndüm. Kafasıyla gelmem için işaret yaptı. Herkesin dikkati konuşanlarda iken yavaş ve sessiz bir şekilde oturduğum yerden kalktım.