Son Düşen Yaprak Bizi Anlatır

2...

Hayat kısa anın tadını çıkarın derler ya hani zamanla anladım bende..

Her saniyeni her dakikanı her saatini iyi kullanman lazım sonradan vahlanmamak için..

Yatağımın içinden perdemin arasından beni uyandırmak istercesine yüzüme vuran güneşe baktım yani bakmaya çalıştım. Hafifçe esneyim vücudumu gerdim, dün hastaneden geç çıkmıştım eve geldiğimde yatağa zor attım kendimi bile diyebilirim elimi yatağımın hemen yanında duran komodinin üzerinden telefonumu alıp ekrana baktım neredeyse öğle olmuş hastaneye geç kalmadan yataktan doğruldum çıplak ayaklarım zemine çarpınça hafifçe ürpermeme sebep oldu takılmayıp hızlı bir şekilde yatağımı topladım...

Banyo yaptıktan sonra aynanın karşısına geçtim diş fırçamı alıp üzerine macun sıktım seri bir şekilde dişlerimi fırçalayıp üzerimi değiştirmeye koyuldum..

Hava serindi siyah bir kazak kot pantolon giyip yatağın üzerine oturup çoraplarımı giydim krem kalın topuklu botlarımı ayağıma geçirdim dolaptan siyah çantamı ve siyah ceketimi alıp odamda olan boy aynasının karşısına geçtim şık olmuştum hafif eyelener rimel hafifte bej rengi ruj tamadır dedim kendi kendime..

Odamdan çıkıp merdivenlere yöneldim evim en üst kat olduğu için dubleksti üst katta küçük bir banyo yatak odam ve giyinme odam vardı alt katta ise mutfak,salon uzun bi hol ve iki yatak odası ve banyolar vardı çok küçük değildi evim anca yetiyordu çoğu gece dilara, burak, ceren burda kalıyordu elimde ki çantayı kapının yanına bırakıp mutfağa yöneldim sabah kahvaltı yapmayı sevmezdim dolaptan meyveli yoğurt alıp yemeye başladım..

Arabaya bindiğim zaman Burak arıyordu beni hemn arabayı çalıştırıp telefonu açtım
"Efendim"
"Cemre bizim çocuklar dün birilerine ateş etmişler kargaşa çıkm.."
"Haberim var sorun etmeyin ben hallettim"
"Nasıl hallettin kızım adamı görmemişler bile nasıl haber aldın sen ki"
"Dün hastaneye geldi kolunda ki kurşunu ben çıkardım neyse söyle daha dikkatli olsunlar ya öldürsünler yada sıkmasınlar"
"Tamamdır geliyorsun bu akşam dimi"
"hı hı gelicem şimdi kapatıyorum konuşuruz sonra bay"
Cevap beklemeden telefonu kapattım..

Arabayı park edip çantamı elime aldım hafifçe doğrulup arabadan çıktım. Hastaneye doğru yürüyodum ki anında önüme çıkan arabayla durmak zorun da kaldım arabanın camları flimliydi içeriyi göremiyordum dikkatli bakmadım gerçi boş verip diğer tarafa yöneldim lakin bu sefer arabanın kapısı açıldı dikkat etmeyip adımlamaya devam etmiştim
"Cemre Soykıran"
Bu oydu bu kadar kolay bırakmayacağını biliyordum gerçi ama neyse bakışlarımı ona çevirip
"Buyrun"
"Benimle geliyorsun"
Kaşlarımı çatıp
"Sebep"
Ukalaca sırıtıp sol kolunu arabanın açık kapısına attı.
"Çünkü ben öyle istiyorum yani canım"
Ellerimi göğsümde birleştirip
"O zaman canına söyle istediği şeyi ben istemiyorum"
Bu cevabı beklemiyormuş olacak ki kaşlarını çattı diklenip arabanın kapısını sert bir şekilde kapattı ve bana doğru gelmeye başladı olduğum yerde durup hafifçe ona doğru döndüm.
" Zorluk çıkarma doktor benimle gel yoksa hiç istemeyeceğin şeyler olur"
Aramızda ki bir adımlık boşluğu kapatıp burnunun dibine girdim
"Bulaşma diyorum serseri uza"
İki parmağımı omzuna vurup onu ittirdim bunu beklemediği için istediğim olmuştu çünkü istese bunu yapmama izin vermezdi kafamı çevirip tekrar yürüyordum ki arkadan elimi tutup sırtıma yasladı canım acımıştı dişlerimi sıkıp bekledim
"Beni zorlama doktor"
Bu yakınlık canımı sıkıştı ayağımı ayaklarının arasına koyup destek alarak kendimi döndürdüm kolumu boynuna atıp kendimi geriye attım kolumda eğreti furan çantam düştü kolumdan yüzüne baktığım zaman kaşları çatılmıştı hala sırtımda olan elini sıkıp bacak arasına vurdum ani hareketimle ellerini üstümden çekti yere düşmekten kış payı kurtulmuştum..