Son Düşen Yaprak Bizi Anlatır

1....

Çoğu zaman düşünür insan ben niye varım ne işe yararım...
Hayata bakış açısı önemli insanın iyi yerinden bakıyorsan iyi kötü yerinden bakıyorsan kötü..
Aslında insan her zaman hayata bakacak kötü bir yer arar kimse ohh ben çok iyiyim demez elindekilerden daha fazla ister elindekilerle yetinmeyi bilmez.
...................
Koskoca bir ağaç var sonbaharda ani bir rüzgar gelip bütün yapraklarını uçuracak derecede bir esip tek bir yaprak bırakmış ağaçta yaprak diğer yapraklar gibi olmak istemiş uçup gökyüzünde esmek istemiş ama olmamış rüzgar onun uçmasına izin vermemiş.
O yaprak tek başına ilk bahara,yaza, kışa, sonhabara tek girmek zorunda kalmış rüzgar onun uçup özgürce gökyüzünde yeni uçmayı öğrenen kuşlar gibi hayatın tadını çıkarmasına izin vermemiş...

Bende o yaprak gibiyim işte oysa ki o uçmayı yeni öğrenen kuşlar gibi olmayı çok isterdim, gökyüzünü keşfetmeyi bütün sevdiklerim tek tek o bir anlık gelen rüzgar elimden aldı bana izin vermedi yanlarına gitmeme onlar gibi melek olmama izin vermedi. Bende ümidimi kestim o rüzgar tekrar esene kadar  hayallerimi gerçekleştirmeye adadım kendimi. İlk olarak mesleğim küçüklüğümden beri babam doktor olmamı istemiş düştüğüm zaman kendi yaralarımı kendim sarmaya çalışırdım. Babamın istediği bir lise babamın istediği bir üniversite okudum babam çok uğraşırdı benim mutluluğum için bir zamanlar kendi yaralarımı nasıl sarmayı başardıysam  şimdi bana muhtaç olan herkese yardım ediyorum yeri geldi  yeni hayatlar dünyaya getiriyorum yeri geldi küçük bir nefesin hayata tutunmasına  yardım ediyorum. İkinci hayalim ise hayatımı alt üs eden benim yapayalnız kalmama sebep olanı bulmak yıllar oldu çok güzel bir hayatım vardı tamam pek güzel değildi yine eksikti ama en azından aynı havayı soluyordum varlığını biliyordum ama o mahvetti hayatımı alt üst etti  yıllardır bulamıyorum sanki yerin altına girmiş gibi.
Babam o zamanlar benim bildiğim sadece çok sevilen bir iş adamıydı tabi benim sonradan öğrendiğim kimsenin bilmediği çok korkunç bir adam olduğu bir yüzü bir ismi bir tarafı vardı ona  karşı geleni itaatsizlik yapanın kendi kesiyordu cezasını o zamanlar karşı çıkıyordum tabi taki o güne kadar insanların yardıma ihtiyacı yok vicdansız hepsi nankörler

.......................................
Bir sabah ansızın haberlerde babamın öldüğünü öğrendim şaka zannettim inanmadım mezarını görene kadar ama bildiğim tek bir gerçek var babam ölmedi, öldürüldü...
5 yıl önceydi  annem öldükten sonra babamla ilk kez baba kız yemek yiyorduk ama babam bir tuhafı sanki bir şey demek istiyor ama diyemiyor bunu fark edince sordum ona
"Neyin  var baba"
Gözlerini bana dikip
"Kızım sana bir şey söylemek istiyorum ama"
"Söyle babacım sonra yemeğimizi yiyelim"
Ellerini kucağına bırakıp hafifçe diklendi.
"Kızım  ben aşık oldum" dedi
Duyunca güldüm çok güldüm çünkü annemin 40'kı daha yeni çıkmıştı. Acım geçmiş değil daha çok tazeydi bunu yapmış olamazdı
"Baba tamam komikti ama hadi söyle artık çok acıktım ama" tekrar babamın gözlerinin içine baktım ama bir değişiklik yoktu doğru söylüyordu
"Baba olmaz dimi yapmadım de aşık olmak öyle kolay bir şey değil daha yeni vefat etti anne.. yoksa baba daha öncesimi var"
Babam hiç bir şey söylemedi ama gözlerinden anladım öncesi olduğunu annemi aldatmış olduğunu anladım ama çok geçti hiç bir şey söylemeden uzaklaştım yanından tam iki ay konuşmadım babamla sonra zamanla aklıma dank etti bi babam kaldı benim tek ailem o dedim kendi kendime babamı aradım onunla buluşmak istediğimi söyledim iyi güzel buluşma yerine kafeye gittim sonra aniden haberlerde babamın öldüğünü öğrendim tabi inanmadım..
Babam ofiste kalp krizi geçirmiş şüpheli bir durum olmadığı için olay yeri inceleme falanda gelmemiş o olayın üstü öyle kapatıldı ama bende bitmedi araştırdıklarıma göre babamın sevdiği kadının oğlu babamdan pek hazetmeşmiş babam onun annesiyle evlendikten bir hafta sonra vefat etmiş bu sebeple  annesinin ölümününden babamı sorumlu tutuyormuş ama bu kadar ne bir kağıt parçası ne bir bez parçası bulamıyorum onun hakkında kendini öyle gizlemiş ki...