Arkadaşlar öncelikle umarım hikayemi beğeniyorsunuzdur. Ikinci olarak yukardaki resim size bahsettiğim şeyin nasıl bir şey olduğunu anlamanız için. O resim normalde DMC adlı bir oyundaki nero karakterinin eli.
------------------------
Bu durum çok kötüydü. O sembiyotları yenmek kesinlikle zor olmalıydı:
- Profesör o şeyleri nasıl yenicez?
- Sen burda durucaksın Peter'la bende onları halletçez.
- Ama bende sizinle gelmek istiyorum.
- Offf. Banner bunu burada yanlız bırakmak gerçekten tehlikeli olabilir. Biz onları hallederken oda denekleri kurtarmaya çalışsın.
- Tamam hadi gidelim.
Oraya gittiğimizde Hulk'la Spidy bana gitmem gereken yeri gösterip uzaklaştılar. Araç tamamen siyahtı, eğer birkaç tane delik olmasa tamamen karanlıktı. Bir süre yürüdükten sonra içinden Marstan alışık olduğum hayvan seslerini duyup hemen içeri girdim. İçerde bir grup hayvan vardı. Ama benim dikkatimi tam önümdeki denek çekmişti. Tam olarak bana bakıyordu. Sonra bir anda garip bir ses duydum:
- Scarde... Bir Scarde'ın kokusunu 50 metre öteden anlarım.
Hemen etrafıma baktım. Etrafımda kimse yoktu.
- Sen çok gençsin. Sanırım onun oğlusun. Shadow'un. Benim adım Lace. Babanla bağlantı kurmuştuk. Eğer bu camı kırarsan seninlede bağlantı kurarım.
Etrafıma bakındım. Bir anda bana bakan deneğin gözleri içinde bir alev parlıyor gibiydi. Ona biraz yaklaştığımda garip bir sıcaklık hissetmeye başladım. Sonra fark ettimki aramızdaki cam tabaka erimeye başlamıştı. O sırada arkadan garip bir ses duydum:
- )#! (*$&$;"?÷{€]₩¤¥》
- #*9'&38)(#¥¡\》₩!!!
Ve bana doğru gelen iki tane kocaman siyah adam gördüm. Beni gördükleri anda bana bir şey attılar. Hemen kolumu havaya kaldırdım. Kolumda bir sıcaklık fark ettim. Gözümü açtığımda kolum çok garip bir canavar gibiydi. Sonra o iki sembiyota baktım. İkiside erimişti ve üstelerinde kızıl dikenler vardı. Sonra bir ses duyudum bu ses Lace'e aitti:
- Sana demiştim. Ateşten koruma, yaklaşık altı kat güç, alev dolu dikenler ve nereyle birleştiysem orayla ilgili bir canavar parça, örneğin ; el için canavar el veya sırt için kanat gibi.
- Tamam hadi gidelim.
Bunu çok sevmiştim. Hem eğer Profesör Banner haklıysa bu çok iyi olmuştu. Bi süre yürüdükten sonra araçtan çıktım benden yaklaşık yarım dakika sonra Profesör Banner ve Profesör Parker geldi. Gelir gelmez Lace'e baktılar. Lace de onlar gelir gelmez kolumdan ayrıldı:
- Vay... Yeşil dev, örümcek kafa, yarı uzaylı bir çocuk ve bir lav kertenkelesi... Ne kadar hoş bir takım.
Profesör Parker bana şaşkın bir edayla bakıp:
- Hey Lace'i nerden buldun?
- Denekler odasındaydı. Hem benim hayatımı kurtardı.
- Güzel, şimdi çabuk burdan gitsek iyi olur çünkü peşimizden büyük bir sembiyot grubu geliyor.
Bunu söyliyen Profesör Banner'dı. Hemen onun dediğini yapıp binadan aşağı inmeye başladık. Tam aşağı inerken önümüzdeki kapıların yavaş yavaş kapanmaya başladığını gördük. Neredeyse hepsini geçmiş ve sonuncuya gelmiştikki kapı çok hızlı bir şekilde kapanmaya başladı. Bunu gören Profesör Banner Hulk'a dönüşüp onun altına girdi ve kapıyı bizim geçmemiz için havaya kaldırdı. Biz geçtiğimiz an Profesör Banner dayanamayıp kapıyı bıraktı ve kapının diğer tarafında kaldı. İlk başta bir sürü çığlık yükseldi ama bir kaç dakika sonra tüm sesler kesildi...
-----------------------------------
Umarım bu bölümü de beğenirsiniz. Vote ve yorumları bekliyorum. Y.B de görüşmek üzere.
- Kerberos

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Skuller:Dünyanın Son Şansı #Wattys2015
FanfictionDünya bir canavar istilası altındadır ve onu durdura bilecek olan tek kişi geçmişinde ve güçlerinden haberi olmayan bir gençtir. Ama neyseki yaninda eski süper-kahramanların da yardımıyla dünyayı büyük bir tehlikeden kurtarır. #Wattys2016