Telefon'un susmak bilmeyen sesi kulaklarımı doldururken,bir yandan penceremden vuran güneş'in ışığı içimi ısıtıyordu.Bugün iyi şeylerin olmasını umut ederek ayağa kalktım.
Pencerenin ahşap kulpundan tutup açtım.Yüzüme çarpan sıcaklık beni rahatlatmıştı.Ciğerlerime doldurduğum oksijen,genzimi bir nevi ateş gibi yakmıştı.
Dışarı çıkmak için-hepsi eski de olsa-en iyi kıyafetlerimi seçip giydim.
Fazlasıyla uzayan saçlarımı ellerimin arasına alıp düzelttim.
Annem için bir şeyler hazırlayıp odasına götürdüm.Bende bi şeyler yemiştim.
Annem daha uyanmamıştı,tepsiyi,komidinin üzerine koyup anneme bir öpücük kondurup dışarı çıktım.
Bugün içimde bir sevinç vardı.Bugün kimse hayallerime dokunamıyacak.
Bütün gün eğlemiştim,neredeyse gece yarısı olmuştu.İçimde ki mutluluk kıvılcımı soğuk havanın beni üşütmesine izin vermiyordu.
Vücudum alışık değildi bu sıcaklığa,duyguya.Ama güzel bi duygu bu.
Eve gelip,eski,tozlu,koltuğa oturup düşüncelere dalıp,oturduğum yerde uyuyakaldım.
Uyandığımda saat 08:30'du işe geç kalmıştım.Hızlıca hazırlandım.Yoldayken dün arayan numara aklıma geldi ve arayan numaraya geri döndüm.
''Alo,dün beni aramıştınız''
''Hastaneye gelmelisiniz,babanız...''dediği gibi koşarak hastaneye gittim.
Doktorun yanına nasıl geldiğimi bile bilmiyordum.Gözlerimi açıp kapattığım gibi hastanedeydim.
Son durumu öğrendiğimde yıkılmıştım.Dünyam bir ton daha kararmıştı.Gittikçe bir ton daha kararıyordu ve zifiri karanlığı görebiliyordum.Acı iliklerime kadar işlemişti.Kalbimi sökülmüştü,duygularım yoktu hiçbir şey hissetmiyorum.Bu olay fazla acı vermemişti bana.
HESABIM ÇALINMIŞTI GİREMİYORDUM HESABI ALDIM BÖLÜMLERİ YAZMAYA DEVAM EDECEĞİM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EROİN
Teen Fiction''Eroin'in verdiği acıyı bilir misin?.Herşeyin elinden gidişine göz yumabilir misin?''
