-TANITIM-

1K 36 4
                                    

Eve geldiğimde annem ağlıyor,babam öylece boşluğa bakıyordu.

''Anne ne oldu?'' diye sordum. Cevap yok.

''Baba..??'' yine cevap yok. Bir süre öylece ikisine baktım. Babam yüzüme bakmadan

''Hazırlan gidiyorsun.''

'''Nereye?''

''Ait olduğun yere.Hadi Selma Hanım birlikte hazırlayın valizi'' dedi.

''Benim ait olduğum yer burası! '' diye haykırdım. Ve bir ses bana cevap verdi. Hayatımın geri kalanında bir daha duymak istemediğim o ses 

''Bir şey hazırlamanıza gerek yok. Küçük Hanım ait olduğunuz yer burası değil, gidiyoruz.''

''Ben hiçbir yere gitmiyorum.Sen kimsin be defoll!!!!'' diyerek bağırdım. Yanıma yaklaştı ,tam karşımdaydı.Gözlerimi kapattım.Her kimdi bilmiyorum ama onunla birlikte gitmek istemiyordum. Burda ailemin yanında kalmak istiyordum.

''Bana bak.'' dedi o ses

''Hayır bakmayacağım!''

'''Sana bana bak dedim!'' diye haykırdığı zaman gözlerimi açtım. 

Kaşlarım çatık halde ona baktım. Tebessüm etti ve

''Buraya değil benim olduğum yere aitsin.Vedalaş gidiyoruz''

'' Ben gelmiyorum ve senden nefret ediyorum!.'' diyerek odama doğru koşmaya çalışıyordum ki bir el ağzımı kapattı. Gözlerim kararmadan önce ki duyduğum tek şey

''Üzgünüm küçük hanım'' oldu..

lütfen oy verin. Umarım beğenirsiniz. ::::^^

BANA AİTSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin