SPUNK | Minsung |

24

"Ah, hayır.. Lütfen yine bayılma."

———————————————

Jisung yavaş yavaş ayılmaya başladığında gözlerini kırpıştırdı. Karşısında oturmuş kendisine bakan bedeni, gözlerini kırpıştırdıkça daha net görmeye başlıyordu.

"Hannie?"

Jisung sonunda kendisine endişeyle bakan kızıl saçlıyı görünce nefesini tuttu.

Kızıl olan oturduğu yerden kalkıp yavaşça kendisine yaklaştı ve kollarından tuttu.

"Sakin ol." Bir eli kolunu okşarken diğer eli Jisung'un sarı saçlarına gitti.

Yumuşak hareketlerle saçlarını okşarken bir yandan da olası bir krizi önlemeye çalışıyordu.

"Ben rüya mı görüyorum?" Diye fısıldadı Jisung.

"Hayır görmüyorsun. Yanındayım."

"Öldüm mü?"

"Tanrı aşkına Jisung, buradayım işte." Dedi Minho hafifçe gülümseyerek.

Jisung'un gözleri anında dolarken bunu gören Minho endişeyle yüzünü avuçladı. O çok sevdiği yanakları sanki kırılgan bir şeymiş gibi hafifçe okşarken göz temasını kesmiyordu.

"Şimdi beni dikkatlice dinle bebeğim." Uzandı ve alnına bir öpücük kondurup geri çekildi.

"Bir plandı. Her şey bir plandı. Üzerimde yelek vardı. Beni vurduğunda ölmedim."

"Ama her yer kandı.. öldüğünü söylediler." Jisung çoktan ağlamaya başlamıştı.

"Sahte kan. Nabzımı belirli bir süre durduran bir iğne ile birlikte ölmüşüm gibi gösterdiler."

"Ama bu nasıl olur?"

"Uyumsuz filmini izlemiş miydin?"

"Minho!" Dedi Jisung bir yandan ağlamaklı bir yandan da öfkeli sesiyle koluna vurarak.

"Her şey bir oyundu. Öldüğümü düşünüp seni yemeğe götürecekti. Changbin de ekibiyle sizi takip edecekti. Planımız böyleydi. Ben de Felix ile birlikte sonrasında Changbin'e katıldım. Geç kaldık çünkü kahrolası adam peşimize adam takmıştı ve hastaneye gidene kadar ölü numarası yapmak zorundaydım."

"Yani ben rüya görmüyorum, öyle mi?"

"Görmüyorsun. Daha erken gelmeliydim. O adi herif sana zarar vermeden seni almalıydım ama işler umduğumuz gibi gitmedi. Özür dilerim Jisung. Bu planı senden gizli yaptık. Senin dışında hepimiz biliyorduk. Eğer sana söyleseydik gerçekçi olmazdı. İnanmaları gerekiyordu yoksa hayatın tehlikeye girebilirdi. Riske atamazdım."

Jisung'un dudakları büzülürken aniden kendini Minho'nun kollarına attı. Minho dengesini sağlayamayıp Jisung'un üzerine düştüğünde ikili neredeyse kucak kucağalardı.

"Öldün sandım, çok korktum. Yaşamak istemedim-"

"Bir daha sakın bunu söyleme. Ayrıca kendini vurmaya çalışarak neyi amaçlıyordun söylesene?" Diyen Minho ellerini yatakta Jisung'un omuzlarının iki yanına koyup hafifçe doğrularak üzerinden kalktı.

"Sana bir şey olmasındansa ölmeyi tercih ederdim."

"Sen, gerçekten akıllanmıyorsun. Sana yaşattıklarımdan sonra-"

"Bunu söyleyip durma! Bana yaşattıkların senin yaşadıkların karşısında bir hiç! Bir daha bu konudan bahsetme. Sana olan aşkımı görmüyor musun? Eğer sana aptalca geliyorsa iyi o zaman, ben bir aptalım." Sonlara doğru kısılan sesiyle hıçkırırken Minho iç çekerek eğildi ve ıslak yanaklara öpücükler kondurdu.