BADE'M

1

"Kızım nerde?" yine aynı soruyu sordu kadın yine aynı cevabı alacağını bile bile "Nerde?" bu hem bağırmak isteyen ama oldukça harap bir sesti.

Adama baktı bir ses versin farklı bir cevap versin istiyordu şu an ki zaman için 9 ay boyunca farklı şekilde hayaller kurmuştu.

Pekala hatayı kendine yüklememek aptallık olurdu. Hayata bir şekilde tutunamaz diye oldukça endişeliydi bu zamana kadar. Düşmanlarının ya dostlarının! gözlerine batacağını ona bir şey yapabileceklerini içten içe bilse de bunları aşmıştı gün yüzüne çıkarmıyordu uzun süredir.

Aşsa da bize bunu yaptılar dedi kadın hayatımda daha mucizevi bi olay yaşayamazdı ama yinede yapmışlardı hem de kimin yaptığını oldukça iyi biliyordu. Şaka gibiydi doğum hanede 1 kez görebildiği kızını kaçırdılar.

Onu doya doya koklayamamıştı bile şu anda çok küçüktü eğer onun elinde olsaydı bu odada olsaydı onu korurdu bunu biliyordu bu hastane bile onundu ama biri onu çok ta profesyonel yollarla olmadan aşağılık bir biçimde kaçırmıştı.

En kötüsü de o kişi tanıyordu o kişiyi biliyordu en kötü düşmanlar dostlardan olur derlerdi. En yakın dostları çok iyi düşmanları olmuştu.

İşten içe daha da kinlendi kadın biricik Badesi 'ni o şerefsiz almıştı ve onu ağlatıyorsa onun nefesini kesecekti ve bundan hiç şüphe duyuyordu.

İçi içine sığmayarak tekrar kalktı kocası ona o kadar bitkin bakıyordu ki bu halde olması kadını daha da sinir ediyordu o zaten bir keder yaşıyordu kocası da çaresizmiş gibi durmaso onu daha derinden delirtiyordu. Sakin olmaya çalışırordu ama bu çabalar nafileydi.

"Kalk" derin bir nefes verdi kadın tekrar "Kalk" aptal gibi yere doğru bakıyordu adam "Kalk" dedi son kez bu kadar yumşak davranmayacaktı hemen şimdi kalkmazsa.

Adamı çenesinden tutup sertçe kendine çekti ama nafileydi "Yüzüme bak" diye bağırdı kadın. Adam usulca gözlerini kadına çevirdi. Kendini çok boktan hissediyordu kulaklarında çınlayan sadece kadının sözleriydi.

Kadın derin bir nefes aldı onun gözlerinde ne hissettiğini görmüştü. Adamın gözleri kederliydi pişmanlık akıyordu belkide kadına haklıydın bakışıydı kalbi gözlerindeki ifadeden parçalanabilirmiş gibi daha da parçalandı.

Lakin yapacak bir şeyi yoktu kendisi zaten haraptı yapabilse kızını o da gidip bulmak isterdi ama yapabilecek gücü kendinde bulamıyordu.

Bu yüzden adamın kalkması gerekiyordu "Kızımızı kimin ve neden aldığını biliyorsun değil mi?" adam çaresizce yutkundu tabiki biliyordu canını yakan kim olması da değildi hangi insan oğlunun aldığı önemli de değildi. Kadın yüreği burkulsada devam etti.

"Hangi yüzle karşımda böyle durursun?" kadının sözleri yalan kokuyordu ama adam bunu anlamazdı biliyordu. " Her ihtimali düşünmüştük her ihtimali nasıl yapabildin bunu?" adamın gözleri duruşu yıkılabilirmiş gibi daha da yıkıldı. Derin bir nefes daha aldı kadın.

"Onu sadece 1 kez görebildim Kutay" sesi bu kez titriyordu daha fazla tutamazdı kendini tutmaya mecalide yoktu. Adam oturdu yerden kalktı. Güçlü olması gerekiyordu şu an kadını bu hale getirmesi hataydı ama bunu düzeltmeliydi.