ရက်စက်သောနတ်ဘုရားမ

အပိုင်း ၇၆

Unicode

- မိဘများကို လက်မှတ်ထိုးခိုင်းခြင်း

မိဘတွေကို လက်မှတ်ထိုးခိုင်းရမယ်?

ရှရှီပေ မင်သက်သွားတယ်။ သူမ ဒါတွေကို တကယ်မသိဘူး။

သူမ အရင်တုန်းက ဒီလောကထဲဝင်ခဲ့တုန်းက အသက် နှစ်ဆယ်ရှိနေပြီ ဖြစ်ပြီး ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်ချနိုင်နေပြီ။ သူမ မိဘတွေရဲ့ ခွင့်ပြုချက်တွေကို တောင်းခံနေစရာ မလိုဘူး။

ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူမက ၁၇ နှစ်ရှိသေးတာဖြစ်ပြီး ၁၈နှစ်ပြည့်မှသာ ဆုံးဖြတ်ချက်ခွင့်ရမှာဖြစ်တယ်။

"ကျွန်မ မိဘတွေရဲ့ လက်မှတ်လိုတယ်လား?"

"လိုတာပေါ့" ပိုင်မေရွှယ် ပြုံးလိုက်တယ်။ "မင်းက လူကြီးမှ မဖြစ်သေးတာ မင်းအများကြီး ဆုံးဖြတ်ချက်ချလို့မရသေးဘူး ဒါကြောင့် မင်းမိဘတွေရဲ့ လက်မှတ်လိုတာပေါ့"

ရှရှီပေ ဖန်းယန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဖန်းယန်က စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတယ်။

"တကယ်တော့ မင်းမိဘတွေ လာဖို့ မလိုပါဘူး ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် အခုမှ ဆယ်ကျော်သက်အဆင့်ရှိသေးတာ..."

"ရှောင်ဖန်း မင်းပြောတာမှားနေတယ်" ပိုင်မေရွှယ် မျက်နှာက လေးနက်သွားတယ်။ "ဒါက မင်းသိရမယ့် ကုမ္ပဏီရဲ့ စည်းမျဉ်းဘဲ ပြီးတော့ ဒါတွေကလည်း ဖြစ်နေကျဘဲလေ"

ဖန်းယန်ရဲ့ အမူအရာက နည်းနည်း ကို့ရို့ကားယား ဖြစ်သွားတယ်။

တစ်ချို့ သင်တန်းသားတွေက သူတို့ ကျော်ကြားလာတာနဲ့ ကုမ္ပဏီနဲ့ စာချုပ်ဖျက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချကြတယ်။

သူတို့ ဘာလို့ စာချုပ်ဖျက်ကြတာလဲဆိုတော့ သူတို့ လက်မှတ်ထိုးတုန်းက ငယ်တုန်းဘဲရှိသေးတယ်။ ကုမ္ပဏီက အငယ်တွေကို မမျှတတဲ့ စာချုပ်တွေကို လိမ်ပြီး လက်မှတ်ထိုးခိုင်းလို့ အဲ့လိုစာချုပ်တွေက အသုံးမဝင်ဘူး။

အဲ့လိုကိစ္စတွေက ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထ ကိစ္စတွေဘဲ။

ဒါကြောင့် စာချုပ်ကို လက်မှတ်ထိုးတဲ့နေရာမှာ သင်တန်းသားရဲ့ မိဘတွေကရှိနေရတယ်။ သူတို့ ကျော်ကြားလာရင် ထွက်မသွားဖို့အတွက်ဘဲ။