14 Chapter ••

104 49 35
                                    


අද LA වල ගෙවන අන්තිම දවස....
ඒ නිසාම හැමෝම ටිකක් ඇවිදින්න ගියා....
එයාලා එක්ක අපිත් පිටිපස්සෙන් ගියා...

දවස ගෙවුනේ හිතාගන්නත් බැරි තරම් වේගෙන්...
මම හිටියෙ කාමරේ... එයා එනකම් මග බලාගන...

ඇයි කියලා මම දන්නේ නෑ....ඒත් එයා එනකන් මම බලන් හිටියා... අපි කතාවක් නොකරම ඇදට ආවත් මට ඕනි උනා එයා එක්ක කතා කරන්න...

" ටේහ්‍යුන් ශී ... "

" එරිකා... "
එයත් කතා කලා.... මට හිනා ගියේ එයාගේ මහත් උන ඇස් දැකලා...

" අද... අද මම... අද මට වාහනේ එද්දි නින්ද ගියා එරිකා... "
එයාගේ ඇස් දිලිසෙනවා... මොකක්ද... මොකක්ද ඒ කිව්වේ....

" ඒ... ? දෙයියනේ ... ඇත්තටම ද ටේහ්‍යුන් ශී ... අනේ කොච්චර දෙයක්ද... "
මගේ හිතට දැනුනේ කවදාවත් නැති තරම් සතුටක්... එයාගේ ලෙඩේට මට බෙහෙතක් වෙන්න පුළුවන් උන එකට...

එයාගේ පීඩනේ නැති කරන්න මට පුළුවන් උන එකට .. මට කදුළු ආවා...
එයාගේ මූණේ ඇදිලා තිබ්බේ ලස්සන හිනාවක්... ඒ ඇස් මට ස්තූති කරනවා...
ඒත් ...

එතකොට හැමදේම මෙහෙම කෙලවර වෙනවා... එහෙම නේද... ?

" හ්ම්ම්.... ඒ කියන්නේ අද LA වල වගේම අපිත් එකට ගෙවන අන්තිම රැය මේක... "
මම එහෙම කියද්දි එයා ඔලුව වැනුවා....

මම සතුටු වෙන්න ඕනි.. එයාදැන් හොදටම හොදින් නිසා.. ඒත් ඇයි මගේ හිත එයාගේ ලගින් බෙහෙතක් වෙලා ඉන්න කියලම මට කියන්නේ....

" ස්තූතියි හැමදේකටම එරිකා... මට සමාවෙන්න ඔයාගෙන් ප්‍රයෝජන ගත්තට... "
එයා එහෙම කියද්දි මට දැනුනේ එයා මගෙන් ගොඩක් දුර ගිහින් කියලා..

මට දැනෙන්නේ අනුකම්පාවක් ද... ඒ ඇස් දකිද්දි... ඒ පුංචි එකෙක් වගේ හොලවන තොල් දකිද්දි මගේ හිත කීරි ගැහෙන්නේ ඒ නිසාද... ?

අපි නිදාගත්තා.. ඒ අන්තිම රැයත් ගෙවන්න හිතාගන... ඒත් මට නින්ද යන්නේ නෑ... හෙට ඉදන් මම ආයෙත් යන්නේ පරණ ජීවිතේට යනවා උනත් මේ අලුත් ජීවිතේ ගෙවුන දවස් කීපයට මම ඇබ්බැහි වෙලා...

No Romance 🍁 ( Short Story ) ✔️Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz