Chapter : 71

2.4K 242 7
                                    

Zawgyi

အခန္း ၇၁- အိပ္မက္ဆိုးမွ သူမ မႏိုးထႏိုင္ေတာ့

Monroe၏အာဒမ္ပန္းသီး လႈပ္ခါသြားကာ သူ႔မ်က္လုံးမ်ား ေဒါသေၾကာင့္ နီရဲလာသည္။

တစ္ခုခုမွားေနၿပီဆိုတာ Maryသေဘာေပါက္သြားတယ္။ သူမ ေပၚလြင္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ငုံ႔ၾကည့္ကာ ေအာ္ဟစ္ကာ တံခါးကို ၾကမ္းၾကမ္း ပိတ္လိုက္သည္။

Monroe၏ဘဝတြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ သူ႔အေရွ႕တြင္ တံခါးကို ၾကမ္းၾကမ္းပိတ္ေသာ္လည္း သူ လုံးဝ စိတ္ဆိုးျခင္းမရွိေပ။

ယင္းအစား သူသည္ သက္ျပင္းကို ခ်လိုက္သည္။ ဒီ႐ူးမိုက္တဲ့ေကာင္မေလးေတာ့...

"Ah! F*ck!"

Maryက အခန္းထဲမွာ အရွက္ကြဲတာေၾကာင့္ ေအာ္လိုက္သည္။ Monroeေရွ႕ကို သူမ ဘယ္လိုမ်ိဳး ထြက္မိတာလဲ။

သူ႔ကို တမင္တကာ ျဖားေယာင္းေနတာလို႔ ထင္သြားမလား။

ဘုရားပဲသိတယ္! သူမ အဲ့လို မလုပ္ခ်င္တာ!

သူမရဲ႕ရင္သားေတြကို သူ႔ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား ျပမိသြားသည္။

အဲဒီတုန္းက ေရကန္မွာ... သူအသိစိတ္လြတ္ၿပီး သူမကို နမ္းမိေတာ့မလို႔?

ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဖူး။

Maryက ေခါင္းခါၿပီး သူမတို႔က ေမာင္ႏွမေတြ၊ အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္ သူနဲ႔ အကြာေဝးတစ္ခုထားရမယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျပာေနတယ္။

Maryသည္ ရွက္လည္းရွက္လာသည္။ စိုစြတ္ေသာအဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုျဖန႔္ကာ အိပ္ယာေပၚလွဲကာ ေမ့ပစ္လိုက္ရန္ မိမိကိုယ္ကိုေျပာကာ အိပ္မက္တစ္ခုလို ဟန္ေဆာင္လိုက္သည္။

မနက္ျဖန္ အိပ္ယာႏိုးလာတဲ့အခါ သူမသည္ ဘာမွမျဖစ္ေတာ့သလို ဆက္လက္ဟန္ေဆာင္ေနလိုက္မည္။

Monroeသည္ တံခါးအျပင္ဘက္တြင္ ရပ္ေနပုံရသည္။ "မင္းအဝတ္အစားလဲဖို႔ သတိရဦး။ အေအးမမိေစနဲ႔"

ဒီအိပ္မက္ဆိုးႀကီးကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ Maryေတြးခဲ့တယ္။

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်Where stories live. Discover now