Chapter : 76

1.7K 205 1
                                    

Zawgyi

အခန္း ၇၆- အသက္ရွင္ဖို႔ပင္ မေတြးႏွင့္

က်စ္ဆံၿမီးပါေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးသည္ ေကာင္တာအား အျပင္းအထန္ ထိုးခဲ့သည္။

အနက္ေရာင္ဝတ္ထားေသာ အမ်ိဳးသားမ်ားအားလုံးသည္ Maryကို ဝွက္ထားသကဲ့သို႔ ခန္းမအတြင္းရွိ လူမ်ားကို ျပင္းထန္စြာ စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။

"ငါတို႔ မသိဘူး..." ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးက ေၾကာက္႐ြံ႕မႈေၾကာင့္ ေအာက္ထိုင္က်သြားသည္။

"ဒီလူေတြက ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ သူတို႔လူကို ဆုံးရႈံးလိုက္ရတာနဲ႔ ငါတို႔ကို ဘာလို႔ အျပစ္တင္ေနတာလဲ..."

"မွန္တယ္။ ငါတို႔က သူတို႔နဲ႔တိုက္ခိုက္ဖို႔ ဒီေရာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး..."

လူအုပ္ထဲမွ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေရ႐ြတ္သည္။ စက္ေသနတ္တစ္လက္ကိုင္ထားတဲ့ Samက သူ႔ေသနတ္ကို ေျမႇာက္လိုက္ၿပီး ေခါင္မိုးကိုခ်ိန္လိုက္တယ္။

ကြဲသံႏွင့္အတူေသနတ္လမ္းေၾကာင္းရွိ နံရံမ်ားႏွင့္ မီးလုံးမ်ား အပိုင္းပိုင္းကြဲအက္ကာ ျပဳတ္က်လာသည္။

"Ah-" လူအုပ္ႀကီးက ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေျပးခ်င္လာသည္။

အနက္ေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔လူေတြက လူေတြကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေျမျပင္ေပၚပစ္ခ်တယ္။

လူအုပ္ႀကီးက ေၾကာက္လန႔္တၾကား စု႐ုံးလာၾကသည္။ ဒီေန႔ဟာ ကမာၻေျမေပၚမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆုံးေန႔ပဲလို႔ လူတိုင္းက ထင္ေနၾကတယ္။

Jimက ျပင္းထန္ေသာအမူအရာျဖင့္ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္ "အားလုံးတိတ္တိတ္ေနၾက! ငါတို႔က လူေကာင္းေတြ မဟုတ္ေသာ္လည္း အျပစ္မဲ့သူေတြကို သတ္တဲ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြလဲ မဟုတ္ဖူး။ ေ႐ႊေရာင္ဆံပင္ရွည္၊ အစိမ္းေဖ်ာ့ေရာင္မ်က္လုံး၊ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့႐ုပ္ႏွင့္ နတ္သမီးေလးနဲ႔တူတဲ့ မိန္းကေလး မစၥMary ဘယ္ေရာက္ေနလဲ သိခ်င္တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ သူ႔ကို ေတြ႕လိုက္လား"

လူအုပ္ႀကီးက တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တယ္။

မၾကာေသးမီက သူတို႔ေမာင္းထုတ္လိုက္ေသာ Maryကို လူတိုင္းက ေတြးမိသည္။

ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်Where stories live. Discover now