[13]

2K 125 8
                                        

CHAPTER THIRTEEN

"I know na my alam ka, spill it." Agad na sabi ko kay Carter.

We're just walking at tahimik lang siya. Saan ba kami pupunta?

Kung wala lang akong gustong malaman, 'di ako sasama at matutulog na lang.. kanina pa ako inaantok.

Kunot noong nilingon niya naman ako. "What are you talking about?"

"Don't act innocent. I know, you knew something about Miss Cinthia and Cindy."

Sandali siyang napaisip. "Oh, that?"

Tumango ako. "Yes, anong alam mo?"

"Treat me first."  Huh?

"What?!" Inis kong sagot.

"I said, treat me." ulit niya.

"Seryoso ka?"

He nod. "Yeah."

"And why would I do that?" Taas kilay kong sabi.

"Well, if you don't want to. I'll just go." Seryosong sabi niya.

Mukhang seryoso talaga siya. Ano kayang pakulo 'to? O talagang gutom lang siya?

Tinignan ko siya ng masama. "Carter, I am not joking."

"So do I."

Napapikit ako ng mariin. "Fine! But after this you must tell me everything.. lahat ha."

He just shrugged and started walking, kaya sumunod nalang ako sakanya.

We're in a Cafeteria. Wala masyadong tao, maybe they're resting now.

Gusto ko na din magpahinga pero may kailangan pa akong malaman.

"Luh, kaya mong ubusin 'yan?" di ako makapaniwalang tumingin sakanya.

Ang dami niyang inorder. Seriously? mauubos niya ba 'to?

He nodded. "Yeah, eat." Yaya niya sa'kin, umiling lang ako.

He started eating, not minding me.

Napanganga ako, ang lakas niyang kumain.

"Yung totoo Carter. Ilang araw kang hindi kumain?" Hindi ko mapigilang magtanong.

Nginuya niya muna ang kinakain bago sumagot. "Three days."

Buti buhay pa siya? 'di ko nga kayang isang buong araw na walang kain. Di ako matakaw pero parang oa na nung three days. Wala ba siyang makain sa room nila?

Nanlaki ang mga mata ko. "Seryoso ka?"

He nod. "Yes. So, let me eat in peace."

"Are you saying that i'm talkative?" Siraulo pala 'to e.

He shrugged. "Sort of."

"Hoy Carter, baka nakakalimutan mo na libre ko 'yang kinakain mo." Mataray kong sabi.

"So? As if I can't feed myself."

"Bat ka pa nagpa libre kung ganon?"

For the third time, he shrugged. "Just want to."

I rolled my eyes. "Kalalaki mong tao, ang kuripot mo."

Binaba niya ang hawak na kutsara, He's eating a cake now.

THAT ATTITUDE PRINCESSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon