OCean eyEs

අහස්

" මට ඔයාව විස්වාසයි මට විස්වාස නැත්තේ මාව " ටිකක් වෙලා නිහඩව හිටපු ඔයා කිව්වා.

" එහෙනම් මොකක්ද අපි කරන්නේ " වෙන කියන්න දෙයක් නැති තැන මම ඇහුවා.

" මම දන්නැහැ "

ඔයා දන්නැහැ කියන්නෙ මොකක් ද කියලා මම හොදටම දන්නවා . ඔයා දන්නැ කියනවා කියන්නෙ ඔයා ඇත්තටම දැනටමත් ඊළග step එක තීරණය කරලා ඉවරයි කියන එක කියලා මම දැනගෙන හිටියා.

අහස්
ජීවිතේ අමාරු දවස් තිබුණු කාලෙක ඔයාව මට මුණ ගැහුණා. ඔයා මට කතා කරන පලවෙනි මොහොතෙම මම දැන ගත්තා අපි දිග කාලයක් එකට ගත කරනවා කියලා . මම ජීවිතේ ඇත්තටම තනිවෙච්ච දවස් වල නංගිවත් ඇදගෙන ගොඩ යන්න හීන එකතු කරපු දවස් වල ඔයා මට හයිය අතක් උනා. අම්මයි , අප්පච්ච්යි දෙන්නම එකපාර අහිමි උනාම දැනෙන වේදනාවට පැලැස්තර ඇලෙව්වේ ඔයා. මගේ ජීවිතේ අනුන් මත කවදාවත් නොතියපු මම ඔයාගෙන් අලුත් ආරම්භයක් බලාපොරොත්තු උනා. අපි එකට ගමනක් යන්න පටන් ගත්තම මම ආයේමත් දැන ගත්තා ඔයාව මට නැති වෙන්න තියන සම්භාවිතාවේ වැඩියි කියලා ...

අහස්....
ඔයා ගැන මම බලාපොරොත්තු තියා නොගෙන ඉන්න හැම තප්පරේම උත්සාහ කරේ මගේ ජීවිතේට වඩා සරල සැහැල්ලු ජිවිතයක් ඔයාට පෑහෙන බව මම දන්න නිසා. ඔයා හරියට තටු හයිය කුරුල්ලෙක් වගේ. ඔයාගේ inner peace එක ඔයා ලග තිබ්බා. ඉතින් මම වගේ ගල්බෝර දාපු බර හදවතක් ඔයා එක්ක ගලපගන්න හදද්දි වැඩියෙන්ම රිද්ද ගත්තේ ඔයා වෙන කොට මම තවත් අසරණ උනා.

මම දන්නවා අහස්....
ඔයා මට හරි ආදරෙයි කියලා...
අර මම හැමදාම ඔයාට කියන්නෙ " ඔයා මගේ ජීවිතේ ඔය ඉන්න තැන ඉන්න කියලා " ඒත් දැන් මට තෙරේනවා. මම කොච්චර වැරදිද කියලා .

ඒ හින්දා ඔයා කියාගන්න බැරිව දගලන වචන වල තේරුම මම දන්නවා... මම ඔයාගෙ අතකින් හිමීට අල්ල ගත්තා.. ඔයා හැමදාම දිලීසෙන සතුටු පිරුණු ඇස් වලින් මම දිහා බලාගෙන ඉන්නවා . මම නපුරු මුණක් හදාගෙන කදුළු හංගගත්තා...

" එහෙනම් අපි මේක නවත්තමු ද ? "

මම ඇහුවා...