MY DAUGHTER'S WISH

CHAPTER 19

Author's pov

ONE WEEK LATER

Makalipas na ang isang linggo. Nakahanap ng matitirahan sila ciara sa tulong ng kanyang nanny na nakatira sa cebu. Bumili lang nang maliit na bahay na kasya lng para sa kanya at sa anak. Puno rin ng groceries ang bahay nila. Kapit bahay lng nila ang nanny nya. May iisang kwart lng sya pero malawak nmn ito. May sala rin at may maliit na lamesa na para sa apat ka tao. May maliit ring ref ang bahay nila. Dun ay naglalaman ang mga frozen foods. Atsaka mga ilan pang pagkain. Sa kusina ay hindi nmn ganon kalaki pero hindi rin ganon kaliit. Ang banyo ay nasa gilid at malalagpasan pa ang sala bago ang banyo. May mga konting laruan din ang anak nya. At ito ay nakalagay sa isang malaking lalagyan at nilapag sa gilid ng hagdan. Sa ikalawang palapag ay mga kagamitan lng nila ang naroroon sapagkat hindi ito ganon kalaki at may isang bakanting kwarto rin. Ang kanilang kwarto ay may malaking kama na kasya ang apat katao. Ang mga gamit ay maayos na nakalagay sa lalagyan. Slaamat sa malaking tulong ng kanyang nanny dahil nakahanap sya ng matitirahan. Maliit lng sya pero ayos na. Nagluluto nmn ng bananaque si ciara. Habang ang kanyang anak ay nakikipaglaro sa labas kasama ang mga apo ng kanyang nanny. Hindi sya nahirapan sa pqkikipagkaibigan. Dahil bukod sa maganda ay mabait pa ang dalaga. Nasa maayos lng din silang matitirhan. Madalang dumaan ang mga sasakyan na mabilis magpatakbo kayat nakakalaro ang mga bata. Wla nmn masungit na kapit bahay at wlang bata ang nang-aaway. Pagkatapos itong iluto ay lumabas na sya ng bahay dala ang bananaque na ginawa. May maliit na lamesa sa gilid ng kanilang pinto at may mga upuan rin. Nilapag nya ito at sinunod na ang inumin. Sa labas ng bahay ay maaliwalas. Preskong hangin at tila walang bakas ng polusyon. May malapit rin na lawa rito na ubod ng linis. Pagkat sabe sa kanya ay magagalit daw ang mga diwata kung ito ay dudumihan. May mga puno rin ritong kay tataas. May mga nagtatanim sa malapit at pinapayagan nmn nila na umakyat ang mga bata sa isang puno ng mangga. Makikita mo ang pag-kakaisa sa bayan na ito kayat si ciara ay natutuwa at pansamantalang nakakalimutan ang mga bagay na naiwan. Sa kabilang dako ay may isang taong halos patayin na ang sarili. Sinisisi kung bakit wla na ang anak at kasintahan. Inom sa gabe at hanap sa umagam saglit na lng kung matulog. Pagkat pilit syang binabangungot. Kailangan nyang mahanap ang mag-ina nya. Hindi nya kakayanin kung tuluyan silang mawawala. Kahit ang mga kaibigan nito ay pinapatigil na siya sa pagiinom at hindi na makausap ng maayos. Hindi nya pa nasasabe sa mga magulang kung anong dahilan ng paglisan ng kanyang mag-ina ngunit ang kanyang ina ay halos ipagtulakan na paalisin ang anak dahil sa galit. Dahil minsan nya pa lang nakikita ang kanyang apo at ngayon wla na at ayaw pa sabihin ng binata ang dahilan kung bakit. Ngunit di rin naglaon ay pinatawad nya ang anak at tumulong sa paghahanap habang ang ama ay hindi sya kinakausap maging ang kanyang tiyuhin lolo at lola ay wlang balak pa rin na kausapin sya. Hindi sya kinakahiya ng pamilya madrigal galit lng sila. Ang dating condo na makikitaan mo ng saya at kompletong pamilya. Ngayon ay isang madilim na lugar na lamang. Wlang saya puro sakit puro pangungulila at pagsisisi. Naiinis sya sa sarili sana kung naging matino sya ay hindi mawawala ang kanyang mag-ina pero wla syang magagawa wla na sila at ang kaikangan nyang gawin ay hanapin ang mag-ina at bumawe sa lahat ng kagag*han.

Isang batang masayang nakangiti habang tumatakbo. Batid sa bata ang saya na makapaglaro sa labas. Makakita ng mga kapwa nya bata. Ang may matawag na kaibigan. Naglalaro sila ng habulan at sobra ang kanilang tuwa. Nagkaroon na rin sya ng may raming kaibigan na akala nya nung una ay mahihirapan sya. Isang batang lalaki ang madalas ay lumapit sa kanya. Tinutulungan sya at kung madalas ay kayakap niya. Wla nmn itong malisya sa kanyang ina sapagkat alam nya nmn na bata pa sila. Nakangiti ang dalaga habang tumatakbo. Masayang masaya ang kanyang mukha at tila nakalimutan ang pag-iwan sa kanyang ama. 

'Mga anak halika na kayo rito' pagtawag ni ciara sa mga bata. Ang sabe ng matatanda ay maaring tawagin ni ciara ang mga bata ng anak
'Okay po mama' ang sagot pabalik ni carla sa ina. Tinawag nya na ang mga kalaro at lumapit sa ina. Agad silang umupo at kumain kumulang ay halos walo sila ngayon at ito ay mas mababa pa kesa nung mga nakaraang araw. Masayang kumakain ang mga bata habang si ciara ay nakatingin lang sa kanila. Minsan ay natatawa pag nakikita ang anak na sumisimangot kasama ang kanyang lalaking matalik na kaibigan. Maya-maya pa ay umuwi an ang mga bata sa kani-kanilang tirahan. Pumasom na sa loob ng bahay ang mag-ina. Kakatapos lng din kumain ng pananghalian ang mag-ina. At ngayon ay nasa silid na sila para umpisahan ang pagtulog.

'Masaya ka ba anak??' Tqnong ng ina sa anak. Masayang tumango ang anak atsaka niyakap sya. Masaya silang natulog na dalawa na wlang inaalala.