Chapter 4

1 1 0
                                    

"oh cellphone mo" inis na sabi niya at umalis problema non kanina pako di pinapansin.

"Crush mo na si tristan?" pangungulit ni mitch sakin umiling lang ako, he's not my type.

"Weh, ang gwapo non eh." pang aasar niya "anong connect?" sagot ko
"dahil gwapo siya magiging crush mo siya". Ani niya sabay tawa

Tinalikuran ko nalang si mitch, puro tristan bukambibig eh.

"Hoy pikon!" sigaw niya pero di nako lumingon

Pumunta ako sa Garden favourite place ko ito except sa library tahimik kasi at nakaka relax,wala akong dalang libro kaya umupo nalang ako sa isang bench at nakinig nang kanta sa phone ko.

"Hey! Andito ka pala" nagulat ako kong sino yong nag salita at nakita ko sa likuran ko si tristan ngumiti ako, gwapo sana kaso papansin "nag pa hangin lang" sabi ko "ano yang pasa sa gilid nang labi mo?" tanong ko umiling  ito sakin "ah wala yan" yan lang sagot niya at umiwas nang tingin sakin.

"About pala sa cheerdance rinig ko magaling ka din sumayaw pwede mokong tulungan?" sabi niya "Oo naman kaso matagal nakong hindi sumasayaw" tumango naman ito "ako din eh kaso nakita kong ayaw mo mag turo kaya nag volunteer ako" mahina akong natawa sa sinabi niya "wag ka sanang magalit ha, ma tanong ko lang bakit hindi kana sumasayaw?" tanong niya.

"pareho kami nang kuya mahilig sumayaw pero siya palagi yong sumasali sa competition, isang araw sumonod ako sa sinalihan niyang competition nanalo nga sila pero yon din yong araw na nawala siya sakin, samin nila mama pati narin yong papa." sagot ko habang naka yuko hindi ko alam bat ang gaan nang naramdaman ko, hindi ko siya ganon ka kilala pero naka usap ko siya tungkol sa bagay na pilit kong kinakalimutan." sorry hindi ko na dapat tinanong" pag pa umanhin niya.

"ikaw? Bat ka tumigil?"  tanong ko din "may sinalihan din akong contest noon, sinabihan ako ni mommy na wag pumunta kasi wala si dad sa bahay at kaming dalawa lang, pinatulog ko lang si mommy non at umalis ako nang bahay nang walang pasabi, pag balik ko nang bahay hindi ko na matandaan ang nangyari nagulat nalang pag gising ko may hawak nakong baril at naka handusay si mommy sa sahig, tapos biglang dumating si dad agad niyang tinawagan ang pulis at hanggang ngayon galit siya sakin kasi ako ang pumatay kay mommy" mahabang kwento niya.

"baka hindi naman talaga ikaw, baka may pumasok sa bahay niyo tapos ikaw yong sinetup tas kunwari ikaw ang pumatay" ani ko
"Hindi parin naman makikinig si dad sa explanations ko" sagot naman niya.

Naging tahimik kami nong bumalik na nang classroom, hindi ko alam bat niya sinabi yon sakin at bat ko rin sinabi sakanya yon pwede rin naman na sabihin ko hindi nako sumayaw kasi tinamad ako diba? Pero ewan ang gaan lang nang feeling ko nong naka usap ko siya.

Pag ka tapos nang classes namin ay nag practice na kami para sa cheerdance sinabi ko din sa mga kaklase ko na tutulungan ko si tristan sa pag turo "are you two  together?para kasing may something fishy " sabi ni Bea at nag tawanan mga kaklase namin
" trace hindi lubog" saad naman ni mitch at sinamaan ko siya nang tingin
"anong trace?" tanong ko "tristan plus ace equals trace" ani niya at nag hiyawan mga kaklase ko.

"stop your all annoying, let's just practice so we can go home" inis na sabi ko at tinalikuran sila wala si tristan dahil sinamahan niya si vince bumili nang pagkain namin.

Pag uwi naman nang bahay hindi ako tinantanan ni mitch dito pa siya naki kain nang hapunan para inisin ako
"hindi na lubog yong ship ko" saad niya at tawa pa nang tawa "may spark spark na sa mata mo" dagdag pa niya "sinasabi mo? Friends lang kami" sabat ko "lumulutang ang aking ship, lumutang ang aking ship" pag kanta pa niya hinagis ko sakanya ang unan ko at pinalabas siya nang kwarto ko.

New Beginnings and Painful ending.  [COMPLETED] Where stories live. Discover now