[Jeremy’s POV]
Sabado na naman. Imbes malate magising, eto mas maaga ngayon kasi may mall show. Buay nga naman ng artista. What if tinanggihan ko ‘to at nagcontinue na lang ng study. Engineering student n asana ako ngayon sa ‘Premier State University’.
Teka, magpapakilala pa ba ako? E, lahat naman kilala ako. Ay, di pala. May isang wala atang TV sa bahay. Jeremy Pascual po. Joshua Jeremy Pascual real name ko. Bukod sa pagiging TV Actor, naging Theatre Actor din ako. SK Chairman din ako. Sports man tsaka musician, ako rin ‘yan. Di lang masyadong cool sa akin ang live singing, may phobia ako kaya ‘pag may show ako, lip sync lang pineperform ko.
Back to the present ...
Eto ako ngayonn, nasa backstage. Naririnig ko na rin ang tilian ng mga tao. Hay buhay!
“Please welcome Jeremy Pascual!”
Sign na ‘yun. Pinapalabas na ako.
...
Wow! Andaming tao! Grabe naman! Largest crowd ever, I think!
Ayun, kinanta ko na ang favourite song ko na “Good Time.” Everybody is smiling and screaming except for a random girl on the second floor. Poker face lang siya na parang nagpapahiwatig ng “who-are-you” expression.
Natapos ko na yung kanta. Napansin ko, ‘yung random girl pati ‘yung kasama niya, umalis na. Napansin ko na, nasa may escalator ‘yung dalawa. At napansin ko sa kanilang dalawa, pareho silang nakashirt na may tatak ng name ng school na dapat ay papasukan ko. I try to smile and wink at that random girl pero namisinterpret ng kasama niya at siya ‘yung kinilig. Badass!
Tinapos ko ang show at sa tingin ko naman e, worth the wait para sa marami. Pero saying at hindi ko nakilala si Random Girl. Infairness, she’s pretty and syempre matalino siya, taga PSU siya e.
One of these days, I will know your name, Random Girl. Watch out!
