သူတို့နှစ်ယောက်ရန်ဖြစ်နေကြတဲ့အထဲ
မပါဝင်ချင်ပါ။
ဒါပေမယ့်လည်းကိုယ်ကသူငယ်ချင်း
ဖြစ်ချင်ခဲ့လို့မိတ်ဖွဲ့ခဲ့တာမို့လား
ရန်ပွဲထဲမပါချင်ရင်တောင်လမ်းမှာတွေ့ခဲ့လို့နှုတ်ဆက်ရတာလို့ဘဲသဘောထားပြီးစကားပြောလိုက်မယ်ဆိုပြီးတွေးခဲ့ပေမဲ့ထင်သလောက်မလွယ်ခဲ့။Hoseokလေးကိုပြန်ခိုင်းနှင့်ပြီးHyungမုန့်ဝင်ဝယ်မလို့ပြောပြီးလွှတ်လိုက်မိတယ်တော်ကြာသူတို့နဲ့
စကားပြောလို့ဆိုပြီးစိတ်ကောက်နေအုံးမှာ။
"အာ..Teahyung နဲ့Jungkookပါလား
ဘာလုပ်နေကြတာလဲ...မုန့်လာစားကြတာလားဟင်??"
Teaကကိုယ့်ကိုမြင်တော့စုပ်တစ်ချက်သပ်ပြီး
ဘေးနားကJungkookကို
မေးငေါ့ပြီးတစ်ခုခုပြောစေချင်နေသယောင်
လက်ကိုခါးထောက်ပြီးကြည့်နေတယ်။
ကျွန်တော်မနေတက်တော့ပါ
ဒီလိုအခြေအနေကိုနားလည်နေပါပြီTeaကကျွန့်တော့်ကိုသူတို့ကြားက
အရှုပ်ထုပ်လိုမျိုးမြင်နေတာကို။
ဘေးနားကJungkookကိုလှမ်းကြည့်တော့မျက်လုံးလေးထဲမှာငွေ့ရည်လေးတောင်ဖွဲ့နေပြီကျွန့်တော့်အထင်သူငိုတော့မယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကျောင်းပိတ်ရက်Sunday:::
လေကောင်လေသန့်ရှုချင်တာနဲ့ဘဲ
ပြေးနေရင်းမှလမ်းဘေးနားကတွဲရပ်ခုံလွတ်လေးပေါ်အမောဖြေဖို့
ထိုင်ချလိုက်ပြီး.လေကိုတဆုံးရှုရှိုက်ပြီး
သက်ပြင်းချမိကာဂုတ်ပေါ်ကတဘတ်ကို
နားသယ်နားတစ်လျှောက်ချွေးစေ့လေးများကို
လိုက်လံသုတ်ပြီးအရှေ့ကရေကန်လေးကိုကြည့်ပြီးအတွေးတွေကဟိုရောက်ဒီရောက်တုံး
ဘေးနားကလွတ်နေတဲ့နေရာကို
လာထိုင်ပြီးရေဘူးကမ်းပေးနေတဲ့လက်တစ်စုံကြောင့်မော့ကြည့်လိုက်တော့
"Jungkook.....!"
"ကျွန်တော့်ကိုမြင်တာ
သရဲကိုမြင်သွားရတာနဲ့တူနေလို့လား
Seokjin shii"
"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး...
Hyungကရုတ်တရက်မို့လန့်သွားယုံလေးပါ
Kookကရောဒီမှာအားကစားလာလုပ်တာလား"
"အရင်တုံးကတော့မလာဖြစ်ဘူး
ဒီနေ့မှာအားကစားလုပ်ချင်တာနဲ့...
Teahyungနဲ့လာဖြစ်တာ..Teahyungမုန့်ဝယ်နေတုံးကျွန်တော်ပြေးလားတာအခု Seokjin နဲ့တွေ့ခဲ့တယ်ဆိုပါတော့..
အဲဒါနဲ့လေ... ဟိုလေ...ဟို"
YOU ARE READING
လွမ်းရတာတောင်မောလှပြီ
Fanfictionမောင့်ကိုမုန်းနေပြီလား အရာရာတိုင်းကဖြစ်ချင်တိုင်း မဖြစ်ကြတာက ခက်တယ်"ငယ်"ရယ်
