ကျောင်းကိုစောစောသွားချင်စောနဲ့
အစောကြီးနိုးနေမိတယ်
ကိုယ်ကပြင်လို့ဆင်လို့ပြီးေနခဲ့ပေမယ့်
နောက်မှအာရုံထဲမှာပေါ်လာသူကHoseokသူတစ်ယောက်တည်းဆိုပြီး
မထားခဲ့ချင်လို့
တွေ့ကရာစာအုပ်ထဲက
စာလေးတွေလိုက်လျှောက်ကြည့်နေမိတယ်
မနက်စောစောဗဟုသုတလေးတွေရတာပေါ့
အချိန်ကလည်းရောက်ပြီဆိုတော့
သူလာခေါ်နေကြအတိုင်းအခန်းရှေ့ကအသံစာစာလေးကအော်ခေါ်နေတယ်
စာအုပ်တွေကလည်းစစ်ပြီးပြီမို့
အခန်းသော့ဆွဲကာ
Hoseokနဲ့အတူကျောင်းကိုလမ်းလျှောက်လာလိုက်တယ်
ကျောင်းနဲ့condoကလဲသိပ်မဝေး
မိနစ်နည်းနည်းသာအချိန်ပေးပြီးသွားရတော့သူများတွေလိုကားတွေစက်ဘီးတွေမလို
ကျောင်းသွားတဲ့
လမ်းတစ်လျှောက်လည်းရင်ခုံမှုတွေအပြည့်နဲ့ပေါ့
တခြားသူနှစ်ယောက်ကိုသူငယ်ချင်းဖြစ်ချင်လို့မိတ်သွားဖွဲ့ရအုံးမယ်မို့လား
Hoseokကိုပြောပြချင်ပါတယ်
သူကတော့သဘောတူမယ်လို့မထင်ဘူးဟိုနှစ်ယောက်အကြောင်းသိတဲ့သူဆိုတော့
မပြောဖြစ်တော့ဘူးခွင့်လွှတ်ပါ
Hoseokလေးရယ်
နောက်ခင်ေတာ့မှဖြည်းဖြည်းချင်းပြောပြပါ့မယ်နော်
အမြဲတမ်းစောစောရောက်နေကြသူတို့နှစ်ယောက်က
အခန်းရဲ့နောက်ဆုံးဒေါင့်ခုံလေးမှာထိုင်နေကြပြီးသူတို့မျက်စိကတော့တစ်ယောက်တစ်နေရာစီမှာ
စာသင်ချိန်မရောက်သေးတာနဲ့ဘဲ
ခြေလှမ်းတွေကထိုလူနှစ်ယောက်စီ
"အာညော်....ကျနော့်နမည်Kim seokJinပါ
ခင်လို့ရမလားဗျ"
ကိုယ်နှုတ်ဆက်လိုက်တော့
နှစ်ယောက်လုံးခေါင်းမော့ကြည့်လာတယ်
ယုန်သွားလေးနဲ့Jungkookဆိုတဲ့တစ်ယောက်ကပြန်ပြုံးပြလာတယ်
ထယ်ယောင်းကတော့တချက်ကြည့်ပြီးမျက်လုံးကမူလနေရာသို့ပြန်ရောက်သွားတယ်
ပြီးမှစကားသံထွက်လာခဲ့တယ်
Jungkookဆီက
"အာညော်...
ထိုင်ပါအုံး...ကျနော်ကJung kookပါ"
ဘေးနားကထယ်ယောင်းကိုလက်တို့ပြီးပြန်နှုတ်ဆက်ဖို့ပြောနေတဲ့ကောင်လေး
"အင်း.. အာညော်
ကျနော်ကထယ်ယောင်း"
"အဲ့တာဆို...ခင်မယ်နော်
ကျနော်ကအခန်းထဲမှာဘယ်သူနဲ့မခင်
ဘယ်သူနဲ့မှလည်းမသိလို့ပါ"
YOU ARE READING
လွမ်းရတာတောင်မောလှပြီ
Fanfictionမောင့်ကိုမုန်းနေပြီလား အရာရာတိုင်းကဖြစ်ချင်တိုင်း မဖြစ်ကြတာက ခက်တယ်"ငယ်"ရယ်
