ခုထိ ရင္ထဲ မွာ... ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားေလးဟာမရပ္တန့့္ ႏိုင္ေသး....
ထယ္က စားေနစဥ္ ခနတာအခ်ိန္ေလးမွာ သူ႕ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္သြားေသးတယ္
ထယ္သူ႕ ကို ၾကည့္သြားတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔တင္ အေပ်ာ္က လြန္ေနပါၿပီ
ဂ်ေလာက္...
သန္႔စင္ခန္းထဲ ရင္ဘက္ကိုလက္နဲ႔ဖိၿပီး ရင္ခုန္ေနတာ ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ လုပ္ေနတုန္း..
ႏွစ္ေယာက္မရိွႏိုင္ေသာ..သူရဲ႕ ထယ္ က ၀င္လာခဲ့ သည္
'ဟူး..စိတ္ထိန္း.. စိတ္ထိန္း
သူရိပ္မိလို႔မျဖစ္ဘူး..."
"Seokjin ...ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
ရင္ခုန္ေနတာလား.."
စကားနည္းလြန္းတဲ့ ထယ္ဟာသူ႕ကို ၾကည့္ၿပီး
စူးစမ္းသလို ေမးလာခဲ့သည္ ေမးခြန္းႀကီး က
ဟင္ ထယ္ က သူ႕ကိုအဲ့လိုေမးလိုက္တာလား
ဒါဆို သူ သိသြားတာလား သူ႕ကိုရင္ခုန္ေနတာရပ္ဖို႔ သန္႔စင္ခန္းထဲ ၀င္သြားတဲ့ သူ႕ကို ထယ္က သတိထားမိေနတယ္...
ေပ်ာ္လိုက္တာ ထယ္ရယ္ ေနာက္ၿပီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္..ငါ့ကို သတိထားၿပီး လိုက္ၾကည့္ေနေပးလို႔..
"ေဟး..Seokjin...ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာနားေထာင္ေနလား..ရင္ခုန္ေနရင္ေတာင္ အဲ့သေလာက္ႀကီး ပံုမပ်က္သင့္ဘူးေလ ...ဟက္.."
"အဲ့တာက..ကြၽန္ေတာ္က..ကြၽန္ေတာ္ကေလ ဟီး..
ဟိုဟာ"
"ဘယ္ဟာလဲ..
ေျပာခ်င္တာက သူမ်ားအပိုင္ကို ခုလိုပစ္မွားေနတာ အရမ္းရင္ခုန္စရာေကာင္းေနတယ္ေပါ့.. "
"ဟင္.. ထယ္
ဘာကို"
"ေျပာျပထားလိုက္ေတာ့မယ္
ေဂ်ာင္ကုနဲ႔ ေ၀းေ၀းေနေပးပါ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းဆို ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကို ဆို တစ္ျခား သူၾကည့္ တာေတာင္ မႀကိဳက္တက္လို႔.ခုက ေျပာျပရတာ က ေနာက္ပိုင္း ကိစၥေတြ ျဖစ္မလာဖို႔ပါဘဲ...ေက်ာင္း ေနာက္ၾကေတာ့မွာဆိုးလို္႔ သြားႏွင့္ၿပီ.. "
"ခန..ခန
ထယ္..ဘာကိုေျပာေနတာ
ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းေလး မွ နား မလည္.."
"နားမလည္ဘူး.. ??
ဟုတ္မွာပါေလ
သူခိုး လူမိေတာ့..ေျပးေပါက္ပိတ္ၿပီေလ.."
"ထယ္..ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြ ေလ..ဘာလို႔ဒီလိုေတြေျပာရ..."
YOU ARE READING
လွမ်းရတာတောင်မောလှပြီ
Fanfictionမောင့်ကိုမုန်းနေပြီလား အရာရာတိုင်းကဖြစ်ချင်တိုင်း မဖြစ်ကြတာက ခက်တယ်"ငယ်"ရယ်
