ඍතු.....14
(ගිම්හානය...)
මගෙ ජීවිතේ හරිම ඒකාකාර විදිහටම ගෙවිල යන්න පටන් අරන් වගේ මට දැනුනෙ..
දුලාන් සර් අපේ ගෙදර ඇවිල්ල අදට දවස් තුනක් වෙනව ඒත් එදායින් පස්සෙ මන් දුලාන් සර්ව නිකම් වත් දැක්කෙ නෑ..
අනික මම ගෙදරින් ලමා නිවාසෙටයි ලමා නිවාසෙන් හොටෙල් එකටයි හොටෙල් එකෙන් ගෙදරටයි මාරු වෙවී ගෙවන ජීවිතේට ආයිමත් වැටුන...
ඒ ජීවිතේ මට විවේකයක් දැනුනනම් ඒ නිවාසෙ පොඩ්ඩො ටික එක්ක ඉන්න කාලයයි හොටෙල් එකට ගිහිල්ල ගිටාර් එකත් එක්ක සින්දු කියල ගෙවෙන කාලයයි විතරයි...
පුරුදු විදිහටම මන් මගෙ වැඩ ඉවර වෙලා බලාගෙන ඉදියෙ ට්‍රාන්ස්පෝට් එක එනකම්...
" ආකාශ් ..."
"ඔව්.. තිලාන් අයියෙ..."
"අන්න මැනේජර් සර් ඔයාට කැබින් එකට එන්න කිව්ව ටිකකට..."
"ආ හරි මන් යන්නම් අයියෙ..."
මන් එහෙමම ඉදපු තැනුන් නැගිටල කසුන් සර්ගෙ කැබින් එකට දිහාටයන්න ගත්තෙ එයා ඇයි මට එන්න කිව්වෙ දන්නෑ කියල හිත හිත...
මන් කැබින් එක ලගට ගිහිල්ල යාන්තම් දොරට තට්ටු කරල බලන් ඉදිය...
" ඇතුලට එන්න..."
කැබින් එක් ඇතුලෙන් ඇහෙද්දි මම දොර ඇරන් ඇතුලට ගියා...
" ආ ආකාශ් ඔයාද එන්න.. එන්න..."
"සර් මට කතා කරාද..."
"ඔව් ආකාශ්... මම කතාකරා ඔයාට වාඩිවෙන්නකො..."
කසුන් සර් පුටුවක් පෙන්නන ගමන් කියද්දි මන් වාඩි උනා එතනින්...
" මේකයි ආකාශ්... මම ඔයාට කියන්න කතාකරේ... අපිට ඔයාගෙ වැඩවල පොඩි වෙනස් කිරීම් වගයක් කරන්න වෙලා තියනව...."
"ඒ මොකද්ද සර්...."
"නෑ මේකයි අපි කන්ට්‍රැක් එක සයින් කරේ සතියට දවස් හතරක් ඔයාට වැඩ කරන්න පුලුවන් විදිහටනෙ... ඒ කන්ට්‍රැක් එකේ පොඩි වෙනසක් කරන්න කියල තමා බැලුවෙ..අලුත් කන්ට්‍රැක් එක විදිහට ඔයාට දවස් පහක වැඩ කරන්න වෙනව..බයවෙන්න දෙයක් නෑ අනිවාර්යයෙන් ඔයාගෙ සැලරි එක වැඩි වෙනව මොකද කියන්නෙ ආකාශ් ..."
