ඍතු 32

1.7K 289 43
                                    

ඍතු....32
(සිසිරය...)



" විහාන්ට හදිස්සියෙම යන්න උනා ආකාශ් ..එයාගෙ අයියල දෙන්න තවම එයා එක්ක ප්‍රශ්න ඒක නිසා එයාට හැම දේම දාල පැත්තකට වෙලා ඉන්න බෑ...."

"මට විහාන් අයිය කිව්ව  අයියෙ..."

" ඔයාට කියල යන්න එයාට ගොඩක් උවමනාව තිබ්බ ඒත් එයාගෙ හැටි දන්නවනෙ එයා ආයි මෙහෙට එන එකක් නෑ ඔයාව මීට් වෙන්න..."

"ම්ම්.. මන් දන්නව.."

මම යන්තම් හිනා වෙන ගමන් කිව්ව.. දුලාන්  අයිය කතා කරන හැම වෙලාවකම එයාගෙ මූනෙ මතුවෙන අමුතු හැගීම මට ගලප ගන්න බෑ.. ඒයා මොනා හිතනවද කියල මට හිතාගන්න බෑ.. දැන් උනත් එයා දෙයක් හිතේ තියන් ඉන්නෙ කියල මට තේරුනා උනතේ මොකද්ද කියල ගලප ගන්න මට තේරුනේ නෑ...

ටිකක් වෙලා යනකම් අපි අතරෙ කතාවක් තිබ්බෙම නෑ.. අපි දෙන්න සද්ද නොකර කෝපි දෙක බිව්ව.. දුලාන් අයිය  සීතලෙන් වෙව්ලන එක ටිකෙන් ටික අඩු වෙනව මට පෙනුන.. ඒක මට සැහැල්ලුවක් උනා..

" අයිය ඔයාගෙ ඇදුම් ටික කොහෙද .."

"ම්ම්..මන් බාත් රූම් එකෙන් දාල ආව ආකාශ් ඒව තෙතයි..."

"හරි ... "

මන් එහෙම කියල  වාඩිවෙලා ඉදපු තැනින් නැගිට්ට ..

" කොහෙද ඔය යන්නෙ..."

" මන් ඔයාගෙ ඇදුම් ටික වේලෙන්න දාල එන්නම් .."

"ඕනි නෑ ආකාශ් මම දාන්නම්.."

"ඔයා ඉන්න අයියෙ මන් දාන්නම්..."

මන් එහෙම කියන ගමන් ටක් ගාල ඇවිදන් පහල කාබරේට ගිහිල්ල බාත් රූම් එකේ ටවල් හැන්ගර් එකේ දාල තිබ්බ එයාගෙ ඇදුම අතට අරගෙන කාබරෙන් එලියට ආව...
මන් එලියට එද්දි දුලාන් අයියත් මන් දිහාට ආව..

මන් එහෙමම කුස්සියට  ගියෙ වොශින් මැශින් එක තිබ්බෙ කුස්සිය ලග නිසා....

මන් එතනට යද්දි මට ඇහුන කුස්සියෙ සින්ක් එකේ ටැප් එක ඇරෙනව..

" කෝප්පෙ තියන්න අයියෙ මම හෝදන්නම්..."

මන් කිව්වත් උත්තරයක් තිබ්බෙ නෑ..

මන් ඇදුම් ටික වොශින් මැශින් එක උඩින් තියල ඒ ගොඩෙන් කලිසම අරගෙන ඒකෙ සාක්කු වලට අත දාල තියෙන ඒව අයින් කරා.. අනේ ඇත්තටම මේකගෙ පර්ස් එක තාම කලිසම් සාක්කුවෙ.. ඒ හැරෙන්න වෙන මොකුත් නෑ.. ෆෝන් එකනම් එයා අරන් තිබ්බ.. මන් කලිසම මැශින් එකේ ඩ්‍රයින් කරන පැත්තට දාල ශර්ට් එකත් දාන්න කියලා අතට ගත්ත එතකොටම ඇදුම අතරෙ තිබ්ල දුලාන් සර්ගෙ යට ඇදුම මැශිම උඩට වැටුන..

ඍතු ...Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang