ඍතු ......4
( ගිම්හානය )මන් අඩියට දෙකට විහාන් අයිය නිදන් ඉදපු කාබරේ ලගට ගියෙ හිත පුරා තියන අමුතුම නොසන්සුන් බවත් එක්කමයි
" විහාන් අයියෙ..මන් ඇතුලට එනවා..."
කඩාගෙන බිදගෙන කාබරේට යන්න බැරි නිසා මන් කලින්ම කියල එයාගෙ උත්තරය මොකද්ද කියල බලන්නෙවත් නැතුව කාබරේ ඇතුලට ගියා..
.......................................................මොකද්ද නොදන්න අමුතුම හැගීමක් නිසා මන් ලොකු හුස්මක් හෙලන ගමන් කාබරේ හිස් වෙලා තියන ඇද දිහා බැලුව..
ඇද පිලිවලට හදල තිබ්බ.. ඒත් එක්කම මන් ඊයෙ රෑ විහාන් අයියට පොරවගන්න දුන්න බෙඩ්ශීට් එකයි කොට්ටයයි පිලිවලට හදපු ඇද උඩ තියල තිබ්බ..
මන් දන්නෙ නෑ ඇයි කියල ඒක දැක්කහම හිතට දැනුන ඒ පාලුව මට ගලප ගන්නමට තේරුනේ නෑ.. මම තව මනුස්සයෙක් වෙනුවෙන් කවදාවත් බලන් ඉදල නෑ කවමදාවත්..මොකද මට එහෙම බලන් ඉන්න කෙනෙක් ජීව්තේ කවදාවත් මුන ගැහිල නැති නිසා ඒත් ඊයෙ දවසෙ මගෙ ජීවිතයට ආපු විහාන් අයිය මගෙ ජීවිතේ මන් කවමදාවත් නොවිදපු ඒ ගැහීම මට මොකද්ද කියල පෙන්නල යන්න ගිහිල්ල..
කොහොම උනත් මන් දැනන් ඉදිය මෙහෙම වෙයි කියල මන් දන්නව මගෙ ජීවිතයට එන හැම කෙනාම තාවකාලිකයි කියල... මට දුක නෑ ඒක නිසා මට ඕනි එයා පරිස්සමින් ඉන්නව බව දකින්න එච්චරයි ..මොකද කාලෙකට පස්සෙ මගෙ ජීවිතයට ආපු මගෙ හිතට තට්ටු කරන්න පුලුවන් කෙනෙක් විදිහටයි මන් විහාන් අයියව දැක්කෙ..මන් එහෙම හිතන ගමන් ඇදෙන් වාඩි වෙලා විහාන් අයිය ඊයෙ ඔලුව තියන් ඉදපු කොට්ටෙ අතට අරගෙන ඒක දිහා බලන් ඊදිය..
මන් දන්නෙ නෑ මන් අතේ තියන් ඉදපු කොට්ටෙට මගෙ මූන තද කරගෙන ගැබුරු හුස්මක් ගන්න ගමන් කොට්ටය පුරා යාන්තමට ඉතුරු උන විහාන් අයියගෙ සුවද හොව්වේ කියල.. හරිනම් මන් පිට කෙනෙක් උන එයගෙ දේවල් මන් ඈත් කරන්න ඕනි මොකද මිනිස්සු සාමාන්යයෙන් කරන්නෙ එහෙමයි ඒත් නොදන්න හේතුවකට මට එහෙම කරන්න පුලුවන් උනේ නෑ..කොට්ටෙ යාන්තමට ඉතුරු උන විහාන් අයියගෙ සුවදත් එක්ක යාන්තම් බේබි සබන් සුවද එකතු වෙලා දැනුන ඒ අමුතුම සුවද මගෙ හිත කොයි තරම් නම් එකතැන් කරාද කියල මට හිතාගනත් බෑ...