"Mamshoe!" Sigaw ng isang lalaking humahabol sa akin. That voice... sounds so familiar. "Mamshoe!" I stopped at my tracks.
Tumalikod ako upang silipin kung sino ang tumatawag sa akin at nakita ko sina Oheb at Hadji papunta sa direksyon ko. 'andito pala tong mga hinayupak na to' de jwk lang un.
Kakilala ko sila since anak sila ng business partner ni dad, nagkalaon naging magkakapatid din ang turingan namin sa isa't-isa. It's been years since i last saw them.
I opened my arms and they throwed themselves at me, muntikan na akong bumagsak at tumilapon. Buti nalang at napigilan ng katawan ko.
"Naku. Naku. Ang aking dalwang anakshieee, kamusta kayong dalwa?" Habang hinalikan ko ang noo nila at niyakap naman nila ako na kala mo wala ng bukas. We giggled together.
"Mamshoe namiss ka namin like legit!" Paniguradong nakatingin sa amin ang mga estudyante but i don't care at all. Namiss ko ang pangungulit ng dalwang to.
"I missed you also! It's so boring without the two of you being stubborn at me" kumalas naman ako sa yakap namin at tumingin sa kanilang dalwa. Laki na nila eh, "What's your course btw?" I asked, Last naming napag-usapan was Medicine si Oheb while si Hadji naman ay Architecture.
"Engineering, nagbago kase ang ihip ng hangin. You know?" I laughed at them and squished Oheb's Cheek. "Walang nagbago sa inyo ah. Itsura oo, pero ugali? Nah wala" tumingin naman ang dalwang ito sa isa't-isa, "Pogi paren noh?" Binatukan ko naman ito.
"Joke lang. Ang sakit non Momsh ha, Hagya na tayong nagkita eh. Btw you pursued Law right?" They knew that i dreamt to be like my mom, A Lawyer whom give its prejudices and rights.
"Uhuh. You know, medyo mahirap but dapat Atty. Villaluna tayo dito" Ani ko sa kanila. Talagang nakakamiss ang katarantaduhan ng dalwang ito.
"Kamusta si tito? I heard na umuwi sya with you" I nodded and "Ayos lang. Busy as usual but nagiging bonding namin ang maglaro ng Ml" Yes, My dad plays ML. Tinuruan ko sya at surprisingly natut naman sya ng mabilis.
"Since u just talked about Ml. Tara Rg?" Yaya ni Hadji while grinning. Well, why not diba? Once topped at the Philippines kahit nasa London ako. Oh dba?
"Why not dva?" Kinapa ko ung phone ko kaso wala sa bulsa ko. I panicked, blood rushes at my brain. "Tangina" bulong ko habang umupo sa bench upang buklatin ang bag ko. Ngunit wala din ito.
Napansin ko namang papunta si Tori sa direksyon namin, "oh Engineering students right?" Hadji and Oheb nodded and bowed. Since Seniors kami, At Juniors sila. "Yes, but no bad intentions naman po kami" sabay kamot sa ulo ni Hadji. Tumango naman si Oheb. Tumawa naman si Tori, "I knew you two. Kaclose kayo ni Vee" tumawa naman silang tatlo habang ang kaba ko ay andirito parin.
"Tori? Did you saw my phone?" Napansin naman ako ng tatlo na hindi mapakali. "Ay Mhie, hindi ko alam pramise. Nilabas mo ba kanina?" Tanong nito sa akin, "I can't remember anything. D ko alam sa totoo lang" next class na namin. And pag hindi ko iyon nahanap, I'm screwed. "Mhie, as much as i wanted to help you to find it, may class na tayo. Hanapin mo nalang mamayang break natin" bigla namang sumingit si Oheb "Oo nga Mami. Tulungan ka naming maghanap mamaya" tangina naman eh.
"Please Help me, napakahalaga non sa akin eh" pagmamakaawa ko. "We Promise. We need to go ni Oheb, susunduin pa namin ung katropa namin" we bid some goodbyes as I nodded and rushed with Tori papuntang Law Building.
"Mhie. Kalma lang okay? Mahahanap natin yun" pagpapakalma nya sa akin. Anxiety rushes on me, Vee Kalma lang jusko ka.
..........................
Short update. Nahiwa ko ang kamay ko, medyo masakit parin pero nagupdate ako para sa inyong lahat. Thank u for reading!
BINABASA MO ANG
Peculiar Souls (Veewise)
Fiksi PenggemarLove can unexpectedly arrive at your heart, Not knowing that it can affect you and your ego. (well literally that hard) Ating saksihan mabuo ang pagmamahalan sa dalwang lalaking pinagtagpo at intinadhana sa isa't-isa ngunit magkagalit at kumukulo...