Chapter 6

3 2 0
                                    

"Now you remember me" he said while smirking.

Luhh bal*w

"A-anong gagawin mo sakin?" bulong ko.

"Don't worry baby wala akong gagawing masama sayo, gusto lang kitang makasamang mag lunch" mahinahong saad nya habang hinahaplos ang pisngi ko.

"Ba't dinala mo pa ako dito may Cafeteria naman doon!" Bulyaw ko.

"Gusto kitang masolo, I want to know you more" saad ng binata sakin.

Hindi ko alam pero biglang lumakas ang tibok ng puso ko
What the h*ck anong nangyayari sakin?!

"Come on let's go downstairs kakain pa tayo" Ani nya.

At nilahad ang kanyang kamay sakin tiningnan ko lamang ito dahil hindi ko alam anong gagawin ko.

"Pfttt" narinig ko syang mahinang tumawa

"Your so slow baby" Sambit niya.

Bigla nya nalang kinuha yung kamay ko at pinalapit ang katawan ko sa kanya.

Ngayon sobrang lapit na talaga ng katawan namin, magkadikit na kami ngayon habang sya hawak parin yung kamay ko.

Pilit ko syang itulak pero hawak na ng dalawang braso nya yung bewang ko

Nagulat ako dahil bigla nya akong hinalikan, pero gentle yung pagkahalik nya.

Hindi ako makagalaw sa sobrang hiya at gulat.

He kissed me passionately.

Hindi ko matiis, tinulak ko sya dahilan para naputol yung paghalik nya sakin.

Napatalon nalang ako dahil bigla syang sumigaw.

"Hindi ka ba marunong humalik!!" Sigaw nya sakin.

Hindi ko alam anong gagawin ko, natatakot ako sa kanya. Yumuko lamang ako
Si daddy at mommy hindi pa naka sigaw sakin ng ganito.
Hindi ko namalayang tumulo na pala ang mga luha ko sa sobrang takot

"Oh sh*t!" Saad nya.

"Baby I-im sorry, please don't cry" mahinang saad nya.

Pero patuloy lang parin ako sa pag iyak
Hindi na ako nagulat ng bigla nya akong niyakap.
Pinatong nya ang kanyang ulo sa aking balikat at may binulong.

"Baby don't cry please, I don't want to see you crying" pag mamakaawa nya sakin.

Bigla kong naramdaman na parang may tumutulo na likido sa aking balikat.

'WAITT UMIIYAK BA SYA?'

"I'm sorry I won't do it again" sabi nya.

Bigla nalang naglambot ang puso ko ng marinig yun, pftt soft hearted talaga sya.

Pinaharap ko sya sakin nakita ko ang pagmugto ng kanyang mga asul na mata

"O-okay na po ako, natakot lang kasi ako kasi b-bigla ka nalang s-sumigaw" utal kong sabi.

Pinunasan ko ang kanyang pisngi na may luha na dumadaloy habang sya naka titig lang sakin.

Hindi pa kami close pero parang magjowa na kami tingnan,....ni pangalan nga hindi namin alam.

"Aww your so sweet baby" saad nya na parang kinikilig

Baliw ba to?!, Kanina umiyak tapos ngayon parang t*nga.
Ba't bigla nalang pumalit yung expression nya?

"Pfttt" pagpigil ko ng tawa.

"H-hey why are you laughing, is there something wrong about what I said?" inis na sabi nya.

"HAHAHAHA" hindi ko na mapigilang tumawa ng malakas

"What are you laughing at?" seryosong saad nito.

Halaaa tumawa lang naman ako eh.

"Ikaw kasi bigla nalang umiiba yung mood mo kanina umiyak ka tapos ngayon para kang baliw hahaha" tawang ani ko.

"Tsk are you hungry?" Tanong nya sakin.

Tumango lang ako dahil gutom naman talaga ako.

"Come on let's go downstairs" saad niya, sumunod lang ako dahil hindi ko naman kabisado ang bahay nato.

Hindi sya parang mansyon or palasyo
Simpleng bahay lang sya na cement pero malapad sya maraming space
Tapos hanggang 2 floor lamang ang hagdanan.

Mga ilang minuto sa paglalakad naka abot nakami sa kitchen nya.
Kumpleto ito may oven, microwave, refrigerator, sink, table, drawers etc.

Pinaupo nya ako sa bakanteng upuan at pumunta sya sa refrigerator para kumuha ng pagkain.

"Ahm sayo batong bahay nato?" Tanong ko kasi curious ako kung kanino to.

"Nope this is our hang out place with my friends, my house is larger than this" paliwanag nya sabay bigay sakin ang milkshake, at french fries.

Umupo narin sya sa isa pang bakanteng upuan at tahimik na kumain

"Pwede ba mag tanong?"

Tumango lang sya bilang sagot.

"Anong pangalan mo?" tanong ko.

"Seriously! you don't my name?" inis na sabi nya.

"I'm Kier Trevor Monteverde" saad nya.

"Diba Monteverde yung name ng university? Sa inyo ba yun?" Tanong ko at tumango lang sya.

Grabe noh hindi ko akalain makasama ko pala ngayon ang anak ng owner ng MONTEVERDE ACADEMIC UNIVERSITY,

tahimik lang kaming kumakain, minsan nag kwekwentuhan rin kami about sa aming life.
Pero ang sinabi kung life story sa kanya ay fake ayaw kung malaman nya na anak ako ng Rozwell family.

My Husband was A GangsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon