The Hidden Daughter Of Luchavez

CHAPTER 14

Mercy pov

"Nasan si queen??",tanong ko, andito kami sa mansyon nya pero sabi ng maid ay wala raw

"Hindi ko rin alam eh! Hindi ko macontact",saad ni omel, napahilamos ako sa muka, may pagkakataon talaga na ganito si jewer pero laging ganitong araw ay hindi sya nag sasabi kung saan pupunta, pagkabalik hindi iimik, at sobrang tahimik, well personality na nya yon pero kakaiba ang katahimikan nya parang ang lalim ng iniisip

"Tuwing taon at ganitong petsa ganito sya! Ang wierd naman!",asik ni solely

"Baka kumain sa labas",tumaas ang kilay namin sa sinabi ni sunn

"Kumain sa labas?? Taon taon ganito sya! Sira ka ba??",inis na asik ko

"Ay! Oo nga noh? Tsk! Baka kasama yung erlyn?? Kayo naman!",saad ni omel

"Eh?? May pasok ngayon! Kaya imposible saka kasama pa lang nya yon nung nakaraan kahit kahapon kasama nya yung bata!? Pati ba naman ngayon?",saad ko

"Suss!! Sabihin mo nag seselos ka! Mas malapit na yung bata kay queen kesa sayo",pang aasar ni solely

"Hindi yun ganun noh! Kahit kayo napapansin nyo na parang may iba kay queen, isa pa dati pa ako nakakahalata sa pag alis nya noh! Taon taon at pare parehas ang date, kagaya ngayon!",saad ko napaisip sila, napaupo ako sa sofa wala kaming magagawa kung hindi antayin na lang ang pag balik nya

"Oo nga eh! Tsk! Tapos kapag uuwi ang lalim ng iniisip nya",saad ni sunny, napatango kami

Ang wierd talaga ng isang yon, hindi namin malaman kung bakit sya ganon, lalo na yung pagkakaroon nya ng takot sa ulan at kulog at kidlat, hindi namin alam ang dahilan kung bakit sya takot ron, may mga kilos sya na talagang hindi namin alam, at hindi namin maintindihan kung bakit sya ganon,  hindi naman kase sya nag oopen ng problema nya samin,

Austrias pov

Umaga pa lang ay nagtungo na ako sa libingan ni mommy, ang swerte ko at ako lang ang tao, medyo may mga dahon dahon pa kaya hinawi ko iyon para makita ang buong pangalan ni mom, sinindihan ko ang kandila sa magkabilang taas ng kanyang lapida, saka ko nilapag ang bulaklak na dala dala ko mahilig si mom sa daisy na bulaklak kaya yon ang dinadala ko lagi, dito taon taon, walang alam yung apat na tumutungo ako dito, lalo ng wala silang alam kung sino ba talaga ako, ang alam lang nila ako ang ampon ni master civil ang dating leader ng sindikato na pinapamunuan ko ngayon, ang taong naging mabuti sakin, ang taong naging ama sakin sa mahabang panahon, huminga ako ng malalim saka napapikit ng magbadya ang luha sa mata, nag simulang uminit ang mata at ilong ko

"M-mom",saad ko saka lumunok, bago ngumiti kay mom, don ay tumulo ang luha ko ng sunod sunod,
"P-pasensya na h-ha! N-ngayon l-lang ulit ako n-nakadalaw sayo! B-but im h-here hahaah, h-happy b-birthday m-mom",nahihirapan kong banggitin yon, hawak ang mask ko at nakajacket na itim na may sobrero ay inalis ko yon saka ngumiti
"This is me mom! D-daisy? Daisy foreign? Hahaha remember me? You're beloved daughter, s-sorry n-naging ganito ako, n-nangako ako non na m-magiging mabuti ako na...magiging artista ako like you haha b-but",napatigil ako at hindi na makapagsalita ng dumaungdong ang sakit sa puso ko,
"P-pero e-eto ako,...i-isang s-sindikato...i-isang criminal, m-mom did you hear me?? I-i miss y-you so m-much!! M-mom, can you do me a favor?? Mom?? C-can i see you? Can i touch you?? Can i hug you?? Can i talk to you?? Please?? K-kahit ngayon lang, i-i miss you so m-much! I r-really did! M-mom",hinayaan kong humagulgol sa harap ni mom, nakahawak ako sa magkabilang gilid ng lapida nya habang umiiyak, hindi ko alam kung pano sa kanya hihingi ng sorry sa nangyare sa buhay ko, maganda naman ang buhay ko at hindi ako kinakapos, pero alam kong may mali akong ginagawa, natuto akong pumatay, natuto akong mag benta ng droga at ng nga armas, pero...lahat yon ginagamit ko sa mabuti? Hahahaha hindi ko akalain na magiging ganon yon ni hindi ko alam kung ano bang matatawag sakin? Masama ba o mabuti?

"M-mom? I-im tired",saad ko, habang tumutulo ang luha, umihip ang malamig na hangin,tinangay non ang ibang hibla ng buhok ko, napakuyom ako ng hindi makayanan ang sakit sa puso ko, gusto kong sumigaw sa sakit ng maalala ang lahat lahat, napapagod ako pero hindi ko alam kung paano sumuko, gusto ko na lang tumahimik at mag isip ng mag isip, pero?? Pano??

"M-marami akong p-pinagdaan na h-hindi angkop sa edad ko n-non m-mom...d-dahil sa kanya! D-dahil sa kanya m-mom....p-pinabayaan n-nya ako",saad ko, saka napahawak sa tuhod at don ay tumingala,

'tama na daisy! Tama na! Hindi babalik ang nakaraan! H-hindi na mawawala ang sakit kaya tumigil ka na',

Napangiti ako ng mapakla sa katotohanang yon, nawala ang pagiging mahina ko, kapalit non ay ang pagkawala ng pagmamahal ko sa lahat ng bagay, nawala ang pag mamahal ko sa sarili ko,

"M-maybe??m-my love w-will comeback someday?? Hahaha m-mom?? Pwede ba yon? P-pwede ba yung dati na lang?? Yung masaya at walang problema??",pagkausap ko sa lapida ni mom, sumunod sunod ang pagtulo ng luha ko kasabay non ay ang pag daung dong ng sakit, sa puso ko, dahan dahan akong tumayo dahil matagal tagal na ako dito, kaya naman pinunasan ko ang luha ko, laylay ang balikat ko na ngumiti kay mom,

"M-mom? U-uuwi na a-ako ha! Wooosshh",nag buntong hininga ako saka tumingala at tumalikod, hinawi ko ang buhok na nakaharang sa muka ko patalikod saka ko sinuot ang mask ko at inilagay ang sombrero sa ulo, at nag lakad patungo sa sasakyan ko at umalis, dala ang mabigat na damdamin sa pag uwi ko, ay sinalubong ako nung apat pero hindi na ako nag abala na mag salita, dumeretso agad ako sa kwarto ko