The Runaway

- 3 -

POV Céleste

New year, same me. Ik loop het grote, grijze schoolgebouw binnen. De vijfde klas. Nog twee jaar. Daarna wil ik weg. Ik wil het best graag, vluchten. Maar ik houd wel van mijn familie. Het is lastig. Ik probeer me een weg te banen tussen nieuwe en bekende gezichten. De uniformen vallen niet op. Volgens mij is dat precies de bedoeling; niet opvallen. Aline, mijn vriendin, komt op me af lopen. "Hey! Céleste! Hoe gaat het? Je ziet er goed uit!" Ik zuchtte zonder geluid te maken. Ja, ik noem haar vriendin, maar dat is alleen omdat ik niet alleen wil zijn. Ik kan het met mijn verdere leeftijdsgenoten ook niet vinden. "Prima," zeg ik haar met een glimlach, "met jou? Je bent nog net zo vrolijk als vorig jaar." En dan begint Aline met een ellenlang verhaal over weet-ik-veel-wat, want ik luister niet echt. Ik probeer gewoon zo min mogelijk mensen omver te lopen, gewoon met mijn domme verstand achter Aline aan. Ze loopt richting de aula. Dat is waar ook: Begin van het jaar, dus een preek van de directeur. De stoelen staan in rijen en er lopen allemaal mensen tussendoor. Ik besluit om ergens in het midden van de rijen te gaan zitten (eigenlijk besluit Aline dat en ik ga gewoon maast haar zitten), en hoor de microfoon piepen. Wat een naar geluid is dat. Aline lijkt mijn gedachten wel te kunnen lezen, en zegt dat het een heel vervelend geluid is. Ik knik. Wat een slechte vriendin ben ik. Gelukkig heeft Aline nog andere vriendinnen, anders had ik bijna medelijden met haar gehad. Het wordt voller in de aula, maar het klinkt rustiger en er krioelen minder mensen tussen de stoelen door. Ik zie de directeur naar microfoon toe lopen en hij schraapt zijn keel. In één klap is iedereen stil. "Hallo, nieuwe vijfde klassers. Zoals jullie misschien wel wisten, in de vijfde klas krijg je een tutor, een tutor uit de zesde. Hier hangt een lijst met jullie namen en tutoren er achter. Jullie tutor helpt jullie met het behalen van jullie eindexamen. Dus zodra zij al van school zijn, zullen ze nog steeds helpen. Veel plezier dit jaar!" Alle leerlingen stormen zo snel als ze kunnen naar de namenlijst toe. Ik zeg tegen Aline dat we beter even kunnen blijven zitten tot het rustiger is, en zij stemt in. Als de meesten voor de lijst weg zijn, gaan wij er ook heen. Aline en ik zullen degene die achter onze naam staat, waarschijnlijk niet kennen. Maar als we niet kijken zullen we diegene nooit leren kennen. Aline zoekt haar naam en kijkt. "Sef Thomson." Ik haal mijn schouders op, om te laten zien dat ik geen idee heb over wie ze het heeft. Ik zoek ook mijn naam. "Elliot van Wateren."

Oeps. Mijn excuses. Ik weet het, de vorige keer dat ik uploadde, zei ik dat ik zaterdag en dinsdag/woensdag zou uploaden. Ik heb dus een dag overgeslagen 😁. Door al dat paas-gedoe was ik het eigenlijk gewoon helemaal vergeten. Ik voel me echt stom, sorry 😂. Anyways, ik zal morgen wel alsnog uploaden, omdat ik zo stom ben om het dit weekend te vergeten...

By the way, voten is geen probleem. Helemaal niet zelfs; dat sterretje is ingekleurd toch veel mooier?