The Runaway

- 4 -

POV Elliot

Ik zit aan een tafeltje te wachten op mijn leerling. Of hoe dat ook heet. Ik baalde, toen ik hoorde dat ik tutor moest zijn. Maar het was wel te verwachten, aangezien er bijna net zoveel vijfde, als zesde klassers zijn. En ik sta er nu eenmaal goed voor. Ik friemel aan mijn naambordje en kijk rond. Steeds meer tafeltjes zijn compleet. Ik ben benieuwd, wat voor soort leerling ik krijg. Er is mij niets verteld; niet eens of het een jongen of meisje is. Ik let op iedereen die binnenloopt: Een kleine jongen, twee stoere jongens, een stevig meisje, nog een jongen, twee meisjes. Een van de twee meisjes loopt op mij af. Ze heeft halflang, donker, steil haar, dat rommelig zit. En felgroene ogen. "Céleste. Céleste Houten." Zegt ze, terwijl ze verlegen mijn hand schudt. "Elliot van Wateren." "Weet ik" zegt ze, en ze gaat zitten. Oh ja, dat heeft ze natuurlijk al gezien. "Ik ben dit jaar jouw tutor. Weet je wat dat inhoud?" Vraag ik, waarop Céleste knikt. "Studiebegeleiding, cijfers en voor vragen en dat soort dingen." Zucht ze. Ik knik. Ik hoor dat iedereen nog aan het praten is en ik weet niet zo goed wat ik tegen haar moet zeggen. Ik besluit haar te vragen wat haar favoriete vakken zijn. "Taalkunde en psychologie. Oh, ik vind informatica ook leuk." Ik kijk haar eerst vragend aan, en dan gniffel ik. "Interessante keuze. Geen specifieke richtlijn, qua beroep?" Ik zie dat ze rood wordt, ze schrok van mijn vraag. "Eh, ik, eh, kijk wat er uit de test komt." Stamelt ze. Ik vind haar nu al bijzonder, maar niet op een negatieve manier. Ik knik. "En jij?" Vraagt ze aan mij. Hierop had ik niet gerekend. "Ik ben je tutor, jij niet die van mij." Zeg ik dan. "Maar ik vind informatica ook leuk. En geografie." Céleste glimlacht. "Alsof dat een normale keuze is." Ik kan niets anders dan mijn schouders ophalen. "Er zijn toch echt mensen nodig om Google Earth bij te werken." Antwoord ik, waardoor Céleste hardop lacht. "Dus dat wil je doen?" Vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. "Testen zullen het me vertellen." Ik verafschuw die gedachte. Niet kunnen bepalen wat ik zelf wil doen, maar afhankelijk zijn van wat de Ordine vindt dat ik moet doen. Maar Céleste knikt. Net als iedereen vindt zij natuurlijk ook dat de Ordine gelijk heeft; dat dit de beste manier is om de maatschappij in stand te houden.

Kort hoofdstukje, maar ik ben niet vergeten te uploaden 😏 (stiekem wel bijna). Wat vinden jullie van Elliot? Nou verder heb ik eigenlijk niet zo veel te zeggen. Behalve

VOTE 💁🏼