အရှင်​မင်းကြီး ​ကောင်းကင်​ဘုံကို မကြွ​သေးဘူးလား

Chapter 41.2

"Pink, pink, pink 2"

ရေစိုနေတဲ့ဆံပင်တွေက သူ့ခေါင်းရဲ့ဘေးနှစ်ဖက်မှာ ကပ်နေကာ ပုလဲလုံးသဖွယ်ရေစက်တွေက သူမျက်နှာပေါ် တပေါက်ပေါက် ကျဆင်းလို့နေတယ်။

ရေစက်တွေက သူ့မျက်နှာကတစ်ဆင့် သူ့ရဲ့ရင်အုပ်ကြွက်သားတွေပေါ် ဆက်တိုက်ကျဆင်းနေကာ ရေချိုးကန်ထဲကို စီးကျနေလေတယ်။

မက်မွန်သီးသဏ္ဍာန်မျက်လုံးတွေက သူ့ရှေ့ကရေကို အမူအရာကင်းမဲ့စွာနဲ့ ကြည့်နေကာ
ထိုအကြည့်တွေထဲမှာ အန္တရာယ်ပြုမဲ့မကောင်းတဲ့အငွေ့အသက်တို့ တစိုးတစိမှ မပါဝင်လေဘဲ ရှောင်လင်ရဲ့နှလုံးခုန်သံတွေက ဒုန်းစိုင်းလာတယ်။

စိတ်လွတ်သွားတဲ့ တခဏမှာပဲ ရေချိုးကန်ဘောင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ သူမရဲ့ဟန်ချက်က ပျက်ယွင်းသွားကာ သူ့မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက နောက်ဘက်ကို လှန်ပြီးပြုတ်ကျသွားလေတယ်။

ကြမ်းပြင်နဲ့ အရင်ဆုံးမိတ်ဆက်လိုက်ရတဲ့ သူမရဲ့တင်ပါးက တော်တော်လေးနာကျင်သွားရကာ သူမမှာ အသက်တောင်မနည်းရူလိုက်ရတယ်။

ထိုညမှာ အဖွဲ့မှူးနင်က အပေါ်ပိုင်းဦးခေါင်းတစ်ခုလုံး နာကျင်သွားကာ ထန်းရှောင်က အောက်ပိုင်းတင်ပိုင်းတစ်ခုလုံး နာကျင်သွားခဲ့ရလေတယ်။

ပညာရှိပြောနည်းပြောသလိုဆို နှစ်ဖက်လုံး အထိနာတယ်ဆိုတာမျိုး။

"အဲဒါ, ရှင် အဆင်ပြေရဲ့လား?" ရှောင်လင် အားနည်းချိတဲ့စွာ မေးလိုက်တယ်။

သူမ သူ့ကို ရေချိုးကန်ထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တဘက်တစ်ထည်နဲ့သူ့ကို ပွတ်သုတ်ပေးလိုက်ကာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို စောင်နဲ့ထုပ်ပေးလိုက်တယ်။

"ရှင့်ရဲ့ဖြူစင်မှုအတွက် လုပ်ပေးရတာ ကျွန်မအတွက်လည်း တကယ်မလွယ်ဘူး။ အမျိုးသားတွေဆိုတာ သန့်ရှင်းနေသင့်တယ်မလား? ကောင်းပြီ, ရှင် အနားယူနိုင်ပြီ။ ကျွန်မ အရင်ဆုံး သွားတော့မယ်။ ရှင့်ကိုယ့်ရှင် ဂရုစိုက်ပါ, ရှင် စိတ်မထိန်းနိုင်ရင် ရှင့်စိတ်ကို ရှင်းဖို့ ကျွန်မရဲ့နည်းလမ်းအတိုင်း လုပ်ဖို့မမေ့နဲ့" ရှောင်လင်က ထွက်ခါနီးမှာ သူ့အတွက် လမ်းညွှန်ချက်အချို့ ပြောလိုက်လေတယ်။