1.bölüm:Korku

1.3K 64 19
                                    

Bugün çok garip bir şekilde erken uyandım evet garip bişeydi benim için erken uyanmak uykumun tamamen dagılması için yatakta azıcık oyalandım kargo-yıldızların altında şarkısını açıp ayaklandım bir yandan odamı toplarken bi yandan da dans ediyordum dagınık bi insanım neden olmasın.Odamla işim bittiginde telefonu  elime almıştım tam yatagımın üzerine zıplıycakken hizmetlimiz melek abla kapıyı hafifçe tıktıklayıp içeri girdi

-Azra kızım kahvaltı hazır baban oturdu seni bekliyor sanırım misafiriniz var

-Tamam melek abla geliyorum birazdan

Acaba yine kim geldi diye düşünürken aşşagı indim babam masada oturmuş ve elindeki gazeteyle ilgileniyordu bende hiç konuşmadan sofraya oturdum ve yemeye başladım o sırda zil çaldı melek ablanın yardımcısı kapıyı açmaya gitti ve gelirken yanında annemi getirdi yani buraya yönlendirdi ve gitti ayaga kalkıp annemle sarıldım ve tekrar masaya oturdum babam da hoşgeldin ne alırsın dedi "su olabilir" hizmetli duymuş olucakki hemen getirdi masada ciddi bişey konuşulcagı belliydi o yüzden espiri yapmamak için kendimi zor tuttum nedense hep ciddi ortamlarda espiri yapasım geliyor.Babam bana bakarak konuşmaya başladı


-Azra güzel kızım benim şirketteki işlerimde şuan ufak sorunlar var o yüzden bi müddet annenin yanında kalman senin için daha iyi olacak

-Ne sorunu?

-Kızım sen o konuları sorgulama büyük şeyler degil zaten

-Tamam ne zamn gidicekmişim?

-En yakın zamanda hatta eşyalarını hazırla annenle birlikte sizi bırakalım unutma bu senin güvenligin için kızım

-Anlıyorum babacım ben o zaman hazırlanıyım


Dedim ve yukarı odama çıktım bi bavul çıkarıp gardırobumun önüne geldim aldıklarıma bakmadan içine en sevdiklerimi fırlattım ve sırt çantama sevdigim makyaj mazemelerimi koyup aşşagı indim annem ve babam balkonda kahve içiyorlardı benim geldigimi görünce ayaklandılar babam ceketini alıp bizim çıkmamızı bekledi kapıdaki korumalar fazlalaşmıştı sanki önemli bişey sanırım bavulumu şöföre verip arabaya bindim kulaklıgımı takıp yolu izlemeye başladım.Tam gözlerimi kapattım dalıcakken araba durdu şansımı...neyse

Babam ile arabadan inmeden vedalaştık ve annemle indik eve babamlar eve girdikten sonra gittiler.Annem iki seçenek sundu biri evde film izlemek digeri anneanemlere gitmek ee bende tabi direkt cevabı yapıştırdım:

-Yok anne ben gelmicem sen git

-Kızım öyle olmaz ama boşver birlikte oturalım

-Anne kapıda bu kadar güvenik koruma var merak etme beni sen git

Annemi sonunda ikna edip göndermiştim ilk önce odama bavulumu yerleştirdim sonra güzel bi film seçtim mutfaga abur cubur için gittigimdeyse şoku yaşadım hiçbişey yoktu ufak bi küfür savurduktan sonra cüzdanım ve telefonumu alıp evden çıktım en yakın market bile uzaktı yaklaşık bi 15 dakika yürüdükten sonra marketi buldum ve görüp begendigim herşeyi aldım kasaya geçip ödemeyi yaptıktan sonra poşetleri elime aldıgımda agır oldugunu fark ettim ama neyseki ben güçlü bi kızım haha
Yolu izleyerek eve dogru gidiyordum ki bi bagırış duymamla kuytu yıkıl bi evin arkasına dogru baktım ama pek bişey göremedim biraz daha yaklaşınca sandalyeye baglanmış bir adam onun karşısında ve yanlarında 3-4 adam vardı.Öndeki adamın elinde silah vardı hemen telefonumu çıkarıp video çekmeye başladım.Tam adamın kafasına  silahı dogrulttugunda annem aramıştı bi anda tüm dikkati üzerime çekmiştim.Öndeki olan hemen yakalayın şunu dedi ben zaten duyar duymaz topuk*

Hızlı koşabiliyordum evimin çok yakınındaydım bi silah patlama sesi duydum ama bunun blöf oldugunu biliyordum hani filmlerde hep olur ya nefes nefese eve girdim ve korumakar halimden endişelenmiş olucakki iyi olup olmadıgımı sordular sorun yok deyip eve girdim ve elimdeki poşeti bırakıp camdan bakmaya başladım o iki adam evin önüne gelip korumalara bişey sordular hatta içeri girmeye çalıştılar ama korumalar allahtan içeri sokmadılar sonra da uzaklaştılar cidden çok korkmuştum.O korkuyla odama gidip yataga uzandım sonra da uyuyakalmışım zaten amacım uyumaktı çünkü tek ihtiyacım olan buydu...

Sempatik mafyamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin