A Goddess' Hatred

Simula

"Huy! Tunaw na tunaw yung tao, oh!",
Do I look like I was staring at him too much? Natutunaw na ba talaga? Bakit matikas pa rin ang tindig? He didn't even bother to glance at me.

Am I really liking him too much? Masama ba?

Umirap ako kay Olivia na ginulo ako. Inayos ko ang salamin ko bago tumingin ulit kay Hunter na abala sa pagkikipag-usap sa mga babae na tumawag sa kaniya. Hindi man lang napapansin na hinihintay siya matunaw dahil lang sa titig ko.

I frowned upon his arms playfully snakes on the shoulder of two girls. Natutuwa pa sa simpleng akbay ng dalawa. O simple nga ba?

"Go, girl! Higher up your hope. Para naman mapapansin ka niyan."

I glanced at her and rolled my eyes.

"Tsk. Malay mo naman magustuhan ako.", asik ko sa kaniya bago bumalik ng tingin kay Hunter na tumalikod na kasama ang isang babae.

My eyes followed him with initiative until he disappeared in my sight. Napabuntong hininga na lang ako bago tumingin sa binabasa ko.

"Wow! Lakas naman!", mapang-asar na ani Olivia.

"He only noticed a girl with beauty. Dapat diyosang-diyosa sa mata niya. So stop expecting that will happen."

Natamaan ako. Her words hit me and I suddenly feel conscious. It makes down my little confidence.

Kakapiranggot na nga lang. Nawala pa.

I am not beautiful. May iilan na maliliit na pimples sa noo maging sa baba at may makapal pang salamin. Hindi naman pwedeng hindi suotin dahil malabo ang paningin ko. My lips are even dry and pale. At mata na medyo malako dahil sa laki ang grado ng salamin. Talagang walang magpapansin sa'kin.

Ever since I really like Hunter. My family transferred from Cebu to start a new life here in Manila. When I was in junior high I already noticed how every girl on campus was fond of him. Hindi ko man siya gusto nun simula pero kapansin-pansin kung paano siya palibutan ng mga babae. Minsan iiwas pa akong dumaan malapit sa kaniya para hindi mabunggo ng mga lumalapit sa kaniya.

Until one time he helped me with something. Hindi ko man alam kung tumatak man sa isip niya o natatandaan ako pero isang malaking bagay ang ginawa niya. If everyone thinks he's a playboy and all girls seeking his attention but they didn't know he has a manner that every girl want to see. Gentleness and kindness.

Yun na siguro ang dahilan kung bakit ako parang tanga na tumitingin sa kaniya mula sa malayo. Naiinis man ako sa pagiging babaero niya pero hindi napipigilan nito ang pagkagusto ko sa kaniya. How many years had passed when I started to be a crazy girl for him? 4 years.

Hindi ako sumagot pa sa kaniya. She's the only friend I had. No one wants to have a friend with a person now so pretty. At si Olivia lang ang lumapit sa'kin.

Buong maghapon inabala ang sarili ko sa pag-aaral o pag-guhit tuwing nababakante. Wala masyadong klase dahil pagpag-aayos ng bawat booths for School Fair. Dahil TVL-11 ang strands ko. Our class is thinking about our booth's theme.

I'm not part of class officers. So I'll wait for their decision that we would make for our booth. Ayaw ko rin magsalita dahil babarahin lang nila ako.

Natapos ang klase. I planned to visit a bookstore to buy new books for making dresses. Iguguhit ko na naman ang buong gabi ko sa pag-gawa ng dress at pagdesign.

I'm in a learning section inside the bookstore. Tinitingnan ang bawat pamagat ng bawat aklat na dinadaan. Pinadadaan ko ang hintuturo sa mga libro. Natigilan lang ng may mabasa na tungkol sa pag-guhit. I was about to get it when another hand touched it. Kaya nakahawak ang isang kamay sa libro at ang kamay ko ay nasa ibabaw nito.

I slowly glanced to an owner of the hand. And my breath almost take away when I determine who it was. Si Hunter Mandrigal. Gulat rin siya sa bahagyang nangyari.

When I realized that my hand is on top of his. I immediately dropped my hand behind to not make him see it trembling because of nervousness. Nalilito na rin ako kung iiwas ba ako ng tingin o hindi.

I want to melt when his boyish smile shows. Kinuha niya ang libro sa shelves tapos inilahad sa'kin.

"Are you looking for this book? I don't mind if you want it."

I wanted to shook my head to say it's okay if he'll get it. Siya naman ang unang nakahawak. Naguguluhan na kusang kumilos ang kamay ko para kunin ito mula sa kaniya. Nanginginig pa.

He smiled at me. "I have to go now. I'll just find another book in other bookstores." Then he disappeared.

Hindi pa rin nakakabawi ay napahawak ako sa bibig ko. I wanted to yell in so much tingling. Pinipigilan ko lang dahil wala ako sa tamihik na lugar.

I touched his hand. Accidentally. We even have a little interaction. He even smiled at me. Nababaliw na yata ako.

Not even yet recovered, I opened the book to look at the content. Nasapo ko na lang ang ulo ko ng mabasa na tungkol ito sa Architectural. Not even my thing.

Ibinigay pa sa'kin ni Hunter dahil lang inaakalang kailangan ko. At kinuha ko pa sa kaniya. Tanga-tanga amputa.

After I found my book. I went to the counter to pay for the book and even the book Hunter wanted. I'll give this to him tomorrow. Of course, I won't personally give it to him. Ipapaabot ko na lang sa adviser niya.

Kinabukasan, maaga ako pumasok. I even waited outside of the faculty room to give Mrs Rivera. Ang class adviser ni Hunter. Nang matanaw ito. I went to her. Nagulat pa siya ng tumigil ako sa harap niya.

"Miss Ferrer? Do you need something?", She raised her eyebrow.

"Uh... Can I ask you a favour, Ma'am?", kinakabahan na tanong ko.

Nagtataka man sumagot pa rin siya. "Ano ba yun?"

I handed out the book to her.

"I wanted to give this to Hunter. But I am ashamed to walk closer to him. Kaya naisipan ko ipasuyo na lang sa'yo. Please, Ma'am...", pakiusap ko

Gusto ko pang ipagdikit ang mga kamay ko na parang nag-dadasal. Mapapayag lang siya.

"Tsk. One of Hunter's girls...", she scowled.

"Please, Ma'am... I promised I'll insist to check your students' quizzes. Pampabawi..."

She chuckled then shook her head unbelievably. She gets the book from my hand. Malaking ang ngiti na ibinigay ko.

"Haist... Hanga talaga ako sa mga nagkakagusto kay Hunter. Anyway... do want me to mention your name to him? In case he asks me who give this to him."

Umiling ako ng paulit-ulit. Tumango na lang siya.

"Okay. Ako ng bahala. I need you on Friday here. May ipapagawa ako sa'yo.", she grinned.

Nagpaalam na ako na babalik sa room ko. I even heard her giggle before I walked out.