"මියා... මේක කන්නකෝ... "
"අන්ද්වේ..."
"මියා..."
"...."
මියා කියන දේ අහන්නේ නැති තැන මන් ජින් ඔප්පව අඬගහන් ආවා...
"Princes... ඇයි දැන් කන්නෙ නැත්තෙ?... ම්ම්?..."
ජින් ඔප්පා ඇහුවෙ ඇඳෙන් වාඩිවෙන ගමන් කිසිම හැඟීමක් නැතුව අහස දිහා බලාගෙන හිටපු මියාගෙ කරට අත දාගෙන...
"මං ආසාවෙන් හිටියා... කවදහරි මගේ දරුවෝ ලොකු උනහම මේ ඉන්නෙ ඔයාලගේ ඔමොනිගෙ පලවෙනි ආදරේ කියලා යුන්ගියාව පෙන්නන්න... එයයි ඔයාලගේ ඔමොනිට ජීවත් වෙන්න කියලා දුන්නෙ කියලා කියන්න... ඒත් දැන්?... මට ජීවත් වෙන්න කියලා දීලා හැමෝවම තනිකරලා යුන්ගියා යන්න ගිහින් නේද ඔප්පා..."
මියාගෙ වචන මට ගොඩක් දැනුනා... එයාගෙ ඇස් වල එළියට එන්න ඔන්න මෙන්න තියෙන කඳුළු නලියනවා...
"අනී..."
"ආ?..."
