LOVING MY FB ICON

SET HIM FREE

Nagising akung wala siya sa tabi ko... bumaba ako at nakita siya sa kusina na naghahanda ng breakfast....

uieee gising kana pala..malapit na itong maluto ohh..(he smiled) dito kna mag breakfast HON???

uie huwag ka ngang ganyan...bka marinig ka ni tita..

wala siya dito,nasa family ni emerald,inaayos nila ang mga problema...

uhhh ganun ba, mahal muba si emerald?(diko na alam ang mga pinag sasabi ko)

hindi,alam mo yan,sa una palang alam mung ikaw lang....

tama na'to,Martin uuwi nako(emotional)
agad akung lumabas ng gate,hinabol nya ako ngunit sumakay na ako ng taxi...im crying...feeling ko hindi ko man lang siya inintindi...

naghihintay sina manang sa gate namin..

prince,bat dka nag paalam na dun ka pla mag oovernight..???tsaka bat ka umiiyak???

uh sorry po,,ito ba?wala po ito..naging emotional lang dahil sa mga kaklase ko...sige po mag papahinga na muna ako...

mag mukmok ako sa kwarto,kasabay ng pag iimpake nang mga gamit ko na dadalhin sa pag alis....nag text si Martin...kainin ko nalang daw yung pinahatid niyang pagkain....I text him.

"tama na please"

he replied,"prince naman eh,papatunayan kung nagkakamali sila"

"Martin,aalis nko..kukunin nako nila dad,bye:-)"

mahirap talagang balewalain ang nga bagay na hindi kinakaya ng sariling explanation pero kailangang magpakatibay para sa ikakabuti ng lahat...

    MONDAY COMES

naka handa na ang lahat,my bags are prepared,only my heart dont want to move on...inihatid na ako ni manong sa airport....while walking to the passangers seats ,my phone rings...MARTIN IS CALLING...sinagot kuna for the last time...

hello prince,,,mag ingat ka huh(calm voice)goodluck sayo...huwag mo akung kakalimutan huh....

sure,ganun kadin huh:( huhuhuhu bye

tinawag na kami upang sumakay na sa airplane...kasama nang aking pag alis ang mga ala alang baon ko sa pagtahak ng aking panibagong landas....