Jk & Taehyungs | taekook

penta

Pizzalarımızı yedikten sonra oturup içinde bulunduğumuz duruma çözüm olarak neler yapabileceğimizi düşündük. Başka bir prizma bulma fikri dışında aklımıza henüz hiçbir şey gelmemişti.

"İnternette biraz daha araştırma yapacağım. Pek umutlu değilim ama belki kütüphaneden de bir şeyler çıkar."

Taehyung'un söylediklerini onaylayıp film izlediğimiz zamanki gibi kanepenin önüne çöküp kafasını dizime yaslamış olan Taetae'nin saçlarını okşamaya devam ettim.

"Ben de araştırma yapacağım ve sana yardım edeceğim. Prizma satın almak için de internete bakalım çünkü buralarda bulmamız imkansız."

"O zaman aldığında, neden o kadar arayacağına internetten sipariş vermedin?"

"Çünkü hediye olarak ne alacağıma o gün karar verdim ve gelmesini beklemek istemiyordum."

Taehyung kafasını salladı onaylayarak.

"Biz nasıl yardımcı olabiliriz?" diyen V'ye döndüm ve onlardan sadece evde kalmalarını istediğimi söylemek istedim ama bunun onu sinirlendireceğini bildiğim için sesimi çıkarmadım.

"Siz de aklınıza gelen fikirleri mutlaka söyleyin ve yapabiliyorsanız araştırma falan yapın." dedi Taehyung.

"Birilerinden yardım alsak işimiz daha kolay olmaz mı?" dedi Tae bana dönerek.

"Yardım alabileceğimiz kimse var mı ki? Yaşlı bir büyücü falan bulabiliriz."

"Ne büyücüsü Taetae Allah aşkına?" dedi Taehyung dizimin dibinde oturan çocuğa bakarak.

"Büyücü diye bir şey mi kalmış artık? Olsa da sanki düzeltebilecek bu durumu! Onlar para avcılığı yapan yalancılardan başka bir şey değiller."

"Belki düzeltebilir, keza bu yaşadığımız da çok gerçeğe uygun bir şey değil."

"Ama bilimsel bir mantığı var yaşadığımızın bu yüzden de bir büyücü değil bir bilim insanı falan yardım edebilir bize."

"Ne bilimsel mantığından bahsediyorsun?" dedi V aralarına girerek.

"Beşe bölündük ve bu klonlanma da değil. Kişiliklerimiz bölündü bizim, bunu bir bilim insanı nasıl düzeltsin?"

"Bir büyücü nasıl düzeltsin asıl?"

"Bu saçma durumu düzeltebilecek tek kişi saçma minibüslü, saçma gülümsemesi olan ve saçma şeyler satan o adam!" dedim aralarındaki tartışmaya son vermek isteyerek.

"Ve biz onu bulamıyoruz. Onu bulana kadar da kendimiz bir çözüm yolu bulmalıyız. Başkasından yardım alamayız çünkü yardım alabileceğimiz hiç kimse yok."

"Arkadaşlarımıza söylesek?" dedi Taetae çenesini dizime koyup masumca kahverengilerini bana dikerek.

"Olmaz," dedim kesin bir dille.

"Onlardan yardım alamayız. Onlara bir şey söyleyemeyiz."

"Neden? Hem belki bir faydaları dokunabilir."

"En fazla ne yapabilirler ki? Onların da elinden bizimkinden fazlası gelmez."

"Birlikten kuvvet doğar ama Jungkook." dediğinde umutsuzca Taehyung'a baktım. Bunu yapmak istemiyordum. Onların gözünde düşeceğim konumdan ve bana verecekleri tepkiden çekiniyordum. Belki bu korkaklık olarak adlandırılabilirdi ama sebep olduğum şeyden dolayı zaten suçluluk duyarken bir de onlardan gelecek azarlamayı istemiyordum.

"Dediğim gibi eğer aşırı çaresiz kalırsak onlara söyleriz tamam mı?"

Seslerini çıkarmadan birbirlerine baktılar. Taetae, "En azından sadece Jimin'e söylesek?" diye bir öneride bulunduğunda "Bunu düşüneceğim." dedim şimdilik konuyu kapatmak için.