ဆိုဖီမွ သူမ၏ ေမာင္ေလး ႏိုးလာပီဆိုေသာေၾကာင့္ ရိုစ့္တစ္ေယာက္သူမ အလုပ္ေတြကိုပစ္ကာ သူမရဲ့ အခ်စ္ဆံုးေလးဆီအေျပးသြားလိုက္သည္။
သူမရဲ့ အဖိုးတန္ရတနာေလးက ကုတင္ေပၚမွာျဖဴေဖ်ာ့စြာ လွဲေနရေသာေၾကာင့္ သူမရဲ့ ရင္ဘတ္ ကို ဓားနဲ႔ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးႏွက္ေနသလိုပင္။သူမရဲ့ ေမာင္ငယ္ေလး နားသို႔ ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်ည္းကပ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။သူမရဲ့အသံက ႏူးညံကာညင္သာလြန္းလွသည္။
"အခ်စ္ေလး။အဆင္ေျပလား။ေနရတာမသက္သာတဲ့ေနရာေတြရိွလား ရိွရင္ မမကိုေျပာေနာ္"
"မမ က......"
"မမ က မင္းေလးရဲ့ အမေလ"
"အမ???"
"အင္း ဟုတ္တယ္ေလ မမ က မင္းရဲ့ အမ။ ထားပါေတာ့ မင္းေလး အနားယူရမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့......မမ"
.......................
"သခင္ေလး စံုးစမ္းခိုင္းထားတဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္းသိရပါၿပီး"
"ေကာင္းၿပီ"
ေအးစက္ေနတဲ့ အသံနဲ႔အတူ ခန႔္ညားစြာ အမိန႔္ေပးလိုက္သူကေတာ့ Rey Companyရဲ့ ဆက္ခံသူ သခင္ေလး ဂ်ိတ္.....။
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ့ကို ခြင့္ျပဳပါဦး သခင္ေလး"
"အင္း"
လူဟန္ တစ္ေယာက္ သူရဲ့ သခင္ေလး ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
______________
မီရာတစ္ေယာက္ စိတ္ေတြတိုေနမိသည္။ သူမဒီကမ႓ာကိုေရာက္ကတည္းက ပထမဦးဆံုး အမွန္တစ္ကယ္စိတ္ဝင္စားမိသၫ့္သူက သူမကို လ်ွစ္လ်ွူရႈခဲ့သၫ့္အတြက္ ေဒါေတြကန္ေနေလသည္။
"ေတာက္စ္!...သူကဘာလို႔ ငါ့ကို မၾကၫ့္တာလဲ။ သူကငါပိုင္သင့္တာ။"
_________________
>>Time Skip<<
ဒန္နီရယ္ အေနနဲ႔ ဒီကမ႓ာေရာက္သၫ့္အခ်ိန္ကစၿပီး အခုထိ ေအးေဆးေနေလသည္။
^ဒင္ host အခုထိဘာ missionsမွမလုပ္ေတာ့ဘူးလား^
'ဘာလို႔ဘာမွ မလုပ္ရမွာလဲ'
^ဘာမ်ားလုပ္ေနလို႔လဲ ^
'Mission No.1ကိုလုပ္ေနတယ္ေလ'
^........^
___________
