Sabahın köründe gene okul için kalkmıştım.
Okul yolunu tutarken Kuzenimi aradım.
Sabahın köründe aramam saçma olabilir ama o zaten sabaha kadar ayakta
Telefonu uykulu bir ses açtı
Yağmur;" Ne var Zeynep"
" Sen uyuyor muydun ? Hayret kıyamet alameti"
Yağmur;" Daha yeni uyumuştum. Birşey mi oldu?"
" Bugün bize geliyorsun dimi? Söz vermiştin bizde kalıcaktın?"
Yağmur;" Zeynep bugün size misafir geliyor Mardin'den ya canım?"
" Olsun işte. Onların yanında ben utanırım sende gel"
Yağmur;" Gelicem başbelası"
" Seni seviyorum Yağmur. Hadi yat şimdi. İyi geceler sana " dedim kahakaha atarak
Yağmur;" İyi dersler gülüm" dedi ve kapattı.
Bugün Mardin'den misafir gelicekti.
Biz Mardinliydik
Ben çok küçükken İstanbul'a taşınmıştık. Teyzemler ile
Bugün bize gelicekler de Mardin dendi ve akrabamızdı.
Tamam uzaktan hatta çok uzaktan akrabaydık. Ama bizim oralarda yakın uzak farketmez hepsi akrabaydı.
Babam buraya gelmemizin nedeni beni annemin taraflarından biriyle evendirmek istedikleri içinmiş.
Babam beni akrabasıyla evlendirmek istemez.
Zaten bu yaşta da evlenmeyi düşüncek değilim.
17 yaşıma giriceğim. Az kaldı.
Okulun önüne geldiğimde içeri girdim. Ve hiç sevmediğim sınıfıma girdim. Okulu severim. Çünkü evden ayrı kalmamın tek yolu buydu.
Babam pazarları hep bir yerlere götürürdü. Ama hiçbir zaman tek bir yere çıkamazdım.
Sınıfa girdim ve gene o bağırışlar
^^^^
Okuldan çıkışta yavaş yavaş eve gidiyordum. tatlı dükkanın önünden geçerken biri çarptı bana.
