Her zamanki gibi saat 10.00 ve Kerem beyler kapıda
Öncelikle ben Zeynep 22 yaşındayım. En yakın arkadaşım Kerem ve oda 24 yaşında. Bazen çok fazla gıcık biri olabiliyor. Aşırı korumacı biri.
Kapıyı açtım.
" Merhaba Kerem bey hoşgeldiniz. Ne tesadüf hiç görüşemiyorduk sanki dün beraber değildik gibi dimi?"
Kerem;" Sabah sabah bu enerji güzelim ya. Hadi çıkmıyor muyuz?"
" Tamam be kızma çantamı alayım çıkıcaz"
Tam çantamı aldım kapının ordan çıkarken Kerem durdurdu
Kerem;" Zeynep bu etekle dışarı çıkmayı düşünme"
" Nesi varmış eteğimin be"
Kerem;" Nesi mi var ? Hiçbir şeyi yok ki kızım"
" Off Kerem bazen aşırı gıcık olabiliyorsun"
Kerem;" Git ya uzun bişi giy yada hiç dışarı çıkmayalım"
" Anlaşıldı hemen değiştiriyorum"
Odama giderken kendi kendime düşünüyordum. Her zaman ki gibi Kerem eteğime karışmıştı. Bende sanki ona inat edermiş gibi mini etek giymeye devam ediyordum. Kerem'in bu korumacı tavırları bazen beni sinir ediyordu.
Biz Kerem ile çocukluk arkadaşıydık. Kerem son 3 - 4 senedir aşırı derece herşeyime karışmaya ve beni kıskanmaya başlamıştı. Tamam önceden de böyleydi ama genede sinir edicek derece olduğu zamanlar da olmuyordu.
Eteğimi değiştirip kalem etek giydim ve yanına geldim.
Kerem;" Hele şükür hazırlanabildiniz Zeynep sultan"
" Mersi canım" dedim ve arabasına bindim.
Kerem her sabah beni alır işe beraber giderdik.
Bir reklam firmasında çalışıyorduk. Tabi Kerem beylerin şirketi.
Ahmet amca yani Kerem'in babası benim de onlarla beraber iş yapmamı istemişti. Kerem'e göz kulak olayım diye. Normalde Kerem işe gitmeyi hiç sevmez. Benim zorumla gidiyor.
İş yerine geldik.
Herkese günaydın dedikten sonra ben kendi odama Kerem de kendi odasına gitmek için yollarımızı ayırırken her zamanki konuşmamızı yaşadık.
Kerem;" Bak güzelim her an sıkılabilirim aradığım zaman çıkıyoruz tamam mı?"
Bende sıkıntıyla kafamı salladım ve oda burnumu sıktı.
" Yapma şundan hoşlanmadığımı biliyorsun."
Kerem;" Benim hoşuma gidiyor ama " dedi ve çarpık gülüşünü sundu ve gitti.
^^^^
Dosyaların içine gömülmüşken telefonum çaldı.
Tabikide Kerem di.
Benim ondan başka yakın bi arkadaşım yoktu ki. Ya annem yada Kerem arardı beni.
" Efendim Keremcim?"
Kerem;" Keremcim diyen ağzını yerim senin ben"
" Pislik yapma söyle "
Kerem;" Ömer aradı bu gece manitaları ile bara gidiceklermiş"
" Ee ne güzel bunlar senden izin mi istiyorlar yoksa Kerem?"
