AYA'S POV
I was so energetic! That I didn't even
Bother.. to notice those people around me. Looking at me.. like I'm a little kid! walking and celebrating at the same time! Well I'm just grateful that I'm alive! Duh~"Aya! Wait up!" I looked back to dave, my fam, and his fam' oops! Masyado na pala akong nauna sa paglakad!
So.. I waited for them. We finally got out and waited for our service to arrive.Masyado'ng maulan at hindi maganda ang panahon. So I instantly wear my facemask to avoid catching cold.
I'm already in my hoodie to keep myself warm. After a while.. our Van has arrived. We bid our goodbye to Dave's Family and right after that umuwi na din kami.Nakatulog ako sa biyahe cuz I was so tired and felt the jetlag right after being so energetic. I was just woken' up by mom. "Darling.." ani ni mom trying to wake me up softly.
"Hmm...?" I replied and at the same time opening my eyes slowly and look outside." YEY! WE'RE HOME!!!.. I'M HOME!" They were all shock by my sudden energetic cheer! I found it funny so I suddenly laugh! like an idiot and say those words over and over again till I got inside our house.
"Oh.. ba't di ka na nag iingay?" Nagtataka'ng tanong ni kuya na hakata naman na nang aasar.a Tinignan ko si kuya.
" Bakit ipinagbabawal ba'ng ako'y tumahimik?" Asik ko sakanya pabalik.
Aba' tinawanan lang ako ng loko.. palibhasa kase mapapagalitan siya ni mommy pag nahuli siya na ina-asar ako.Bawal ako ng masyado'ng stress kaya kung pwede lang ipatapon sa ilog Pasig kapatid ko. Gagawin ko.
Pero ang di ko muna gagawin ay ipamigay siya kay ate bridge kasi pagnagkataon matutuwa pa siya lalo sa ginawa ko! Eh di ako talo! Rawr!At dahil lahat kami jetlag o pagod sa biyahe kahit madaling araw na nag-pahinga pa din kami. The Haul days was just rest days.
***
The next day was really chaotic!
I was excitedly getting ready to go downstairs, but when I was near the stairs. I suddenly heard some voice downstairs..they were like in a market place! What the H*ck!"What the palengke-Hell is happening here!?" I shouted. When I already showed up from the terrace near our Grand stairs.
"GOOD MORNING! AYA" masaya'ng bati nila saken. Aba' masaya pa sila! Eh nam-bubulabog umaga'ng umaga!
I rolled my eyes then walk downstair while mocking their morning greeting. Yeah I look like a freaking idiot. Idiot... na Maganda."Ano mga kailangan nyo?" Bungad ko sakanila. Sabay- sabay naman sila napahawak sa dibdib na parang sila pa ang na offend na sitwasyon na ito! aba't! Kapapels na mga mukha!
"Wala. PERO MAY MGA TANONG KAMI SAYO" sabay- sabay nilang ani.
Nako! Scripted halata'ng pinag usapan eh! Kinabahan naman ako syempre!
Ikaw ba naman ma hotseat!
Tas loko pa nga tropa mo!"Ayoko! Magsi- uwi na kayo!" Tanggi ko sa mga kalokohan questions nila! Mamaya niyan mapa amin pa ako! Tungkol sa mga nangyari sa akin nung mga nakaraan!
Tinalikuran ko sila ngunit parang mga bubuyog na sumunod sakin ang tropa. "Manang! Sina mom?" Nagtatakang tanong ko kay manang na naghahanda ng Almusal sa hapag katulong ang ibang katulong sa bahay dahil nagtaka ako ng wala akong naabutan na ni isa sa kanila nina mom, dad at kuya.
"Maaga sila umalis.. nak' at may emergency meeting sa companya." Pagpapaliwanag ni manang. Tumango nalang ako kay manang at nawalan ng gana kumain. Napa upo nalang ako at nagulat ako bigla ng pag lingon ko sa aking likod may mga bubuyog na mga mukha ang sumalubong sa akin.
.
.
.Right! I'm not alone tsk!
"Sige, sabayan nyo na ako!" Ani ko kasi wala naman ako magagawa! Nakakahiya naman sakanila diba?!.
YOU ARE READING
FEELINGS {ON GOING}
RomansaMONTEVISTA SERIES#1 They started as Strangers to friends and best Friends but ended up as strangers again it's like neither of them didn't exist... but will Love change their story?