C~1 [Childhood Days "THE START"]

14 4 0
                                    

AYA'S POV

It was in 4th grade since I transferred from U.S.T to a small private school.

I was so scared but at the same time excited to be in a new school and environment.

But everything changed when I met my Best friend.

1 year Later. Where in our 5th grade.

Now.

Our teacher had started the lesson for today, Pero may isang late na-naman..

*Door opened*

" Good morning Ma'am, Sorry Po at late Ako" He said

He was scolded by our teacher yet Pinaupo naman siya agad.

" Pst! Aya!"Nagulat naman ako ng biglang may kumalabit at Tumabi

sakin.

Hindi naman talaga Kami Magkatabi Sa Upuan one chair apart Kami Pero since absent Yung katabi Ko pwede siya dun.

Di naman Mahahalata Ng teacher namin eh. Nasa Pinaka Hulihan kaya Kami Pero pinaka maingay na din.

"Share tayo ng book" He pouted Tumango nalang ako sa kanya

Sus! Ano pa ba magagawa ko?

Kung di ko lang to mahal eh matagal ko na siyang tinakwil!

As usual lagi niya nai-iwan libro nya tsk!.

Nagulat naman ako ng bigla nyang isinandal saakin ang ulo nya.

Nilingon ko naman siya na may masamang tingin.

"Hoy! Montevista! di ako unan!" Naasar kong sabi ko sa kanya habang masama pa rin ang aking titig.

Alam nyang pag sinabi ko ang Apelyido niya ang asar na asar na ako o totoong Galit na ako sa kanya.

"Ang bango mo kasi" Paglalambing niyang sabi

Napawi Naman Ang Inis ko sa kanya at napangiwi nalang upang maiwasan ang mapangiti sa sinabi niya.

" At tsaka parang ka kase yung teddy bear ko" dagdag niya pa kaya napawi ang tinatago kong ngiti.

"Nakaka asar ka talaga!" Malakas na sabi ko sa kanya

"MS. MILLIAMAR and MR. MONTEVISTA!"Malakas na sabi Ng Aming teacher.

We were scolded by our teacher for being noisy.

I was Fastly walking At the corridors

Para Di na Ako Mahabol pa Ng Pahamak Kong best friend.

But then...

"AYAAAAA!!!!!" Sigaw niya

But I Just kept on walking and Ignoring him.

Pano ba naman kasi Ang kulit nya Yan tuloy Nadamay Ako Sa kalokohan niya kanina Kainis!

Bago pa man Ako Makarating Sa Canteen.

May Buhat Na Lang Sakin bigla...

Na para bang isang Sako Lang Ako!

"Ano Ba! Ibaba Mo Nga Ako!" Sigaw ko ng paulit ulit at Nilingon Ang mukha niya at Muntik Ko na Siyang mahalikan!

Nag katitigan Kami Ng matagal....

*Tug *Tug *Tug

Biglang Bumilis Ang Tibok Ng Puso Ko

OH NO! This can't be happening!!!


Oh exciting!!! For the next chapter of this story! Hi Reader's! Vote and comment if you like the story and this chapter! Thank u for reading this!:)
- Rialsy A.I
July 14,2021

FEELINGS {ON GOING}Where stories live. Discover now