kendime yalan söyledim

bir

"Daha bekleyecek miyiz böyle? Müge başladı çoktan geç kaldım." Babama bakıp derin bir nefes aldım.

"Uzattın iyice. Sus artık." diyerek susturdum onu.

Şu an hastanedeydik ve doktoru bekliyorduk. Yanımızdaki başka bir aile ile birlikte.

Bu sabah babamı yabancı bir numara aramış ve test yaptırmak istediğini söylemişti.

Aslında evlatlık olduğumu annem ölmeden önce söylemişti ama bunu hiç irdelemeye gerek duymamıştım. Zaten yalnız yaşadığım için bu benim için pek önemli değildi.

"Sonuçlar geldi." diyerek odaya gelen doktora baktım. Masasına geçerek elindeki kağıda bakmaya başladı.

Sonuç benim için önemsizdi.

"Pozitif." demesiyle babama baktım.

Babam olmayan babama.

Biz babamla pek baba-kız olmamıştık.

Bizim ailemizi ayakta tutan annemdi. O da artık yoktu.

"Artık bitti mi. Müge bitmek üzere bari kapanışa yetişiyim."

"Of sıktın ama. Nereye gidersen git." dedim susmak bilmeyen babama.

"Murat Bey konuşalım mı biraz?" diyerek babama seslenen adama baktım. İsminin Arif olduğunu doktorla konuşurken duymuştum.

"Akşam gelin acelem var."

"Murat Bey, özetini izlersiniz programın şimdi konuşsak daha uygun olur."

"Hızlı ol o zaman."

Adam derin bir nefes alarak doktora baktı. Doktor direkt odadan çıkmıştı.

"Ben ne düşünüyorsunuz şu an bilmiyorum ama-"

"Ne düşüneceğim canım, Müge cinayeti çözdü mü onu düşünüyorum." Babam adamın lafını kestiğinde istemsizce gülmüştüm.

"Ben en iyisi konuya gireyim o zaman." diyerek tekrar konuşmaya başlayan adama baktım.

"Ben kızımı vermek istemiyorum ama kızımı da almak istiyorum."

"Al al senin olsun valla. Yeter bu kadar baktığım."

"Baba hadi sen git Müge kaçmasın. Cinayet çözülür bugün kesin." diyerek babamı susturmaya çalıştım.

"Ay bence de çözer bügün. O zaman Behlül kaçar." diyerek odadan çıktı. Onun bu hallerin ben çoktan alışmıştım ama odadakilerin normal karşıladığını düşünmüyordum.

"Babamın kusuruna bakmayın lütfen." diyerek dikkatleri üzerime çekmiştim.

"Yok önemli değil kızım. Yani bu soru nasıl sorulur bilmiyorum ama-"

"Bir soru sormanıza gerçekten gerek yok. Babamın kızınızı yanında isteyeceğini düşünmüyorum." Kız bana baktığında yeniden konuşmaya başladım.

"Bu kızınızla da ilgili değil. Yanlış anlaşılmasın. Kimsenin düzenini bozmasına gerek yok bana kalırsa. Ki zaten ben babamla yaşamıyorum. Yani burada söz babama değil bana düşer ve ben de yerimde gayet iyiyim."