on üç

2K 169 5
                                    

"Anasını siktin kapının. Anasını." diye bağırarak hala çalmaya devam eden kapıyı sinirle açtım.

"O güzel, minik ağzına küfür hiç yakışmıyor tatlım." diyerek beni itip içeri giren Toprak'a göz devirdim.

"Yavşama beğen geç." diyerek mırıldansamda duymamıştı.

"Hadi kızım daha hazır değil misin? Yarım saat önce aradım çıkıyorum diye."

"Yarım saat önce uyandım zaten. Ne zaman hazırlanmamı bekliyorsun?"

"Hani hazırdın lan?"

"Oğlum benimle lanlı manlı konuşma. Sinir ediyorsun."

"Abiye oğlum denilmez. Ayıp." dedi kınarcasına.

Ona omuz silkerek odama gidip eşyalarımı toplamaya başladım.

Bugün bir kaç günlüğüne alışmak için gerçek ailemde kalmaya gidiyordum. Beni almakla görevlendirilen şanslı kişi Toprak olmuştu maalesef.

Orta boy valizimi çıkararak kıyafetlerimi koymaya başladığımda kapının kenarında Toprak gözükmüştü.

"Gireyim mi içeri?"

"Aa ne münasebet?" diyerek onunla dalga geçtim. Çok tatlı söylemişti.

"Giriyorum o zaman." diyip yatağıma atladı. Atlarken beni de kolumdan tuttuğu için ben de yatağa düşmüştüm.

Toprak beni iyice kendine çekip sarıldığında donakalmıştım. Ben her ne kadar onlara çok fazla yakın davranmasam da onlar beni koşulsuz şartsız seviyorlardı.

Toprak homurdanarak elimi beline koyduğunda ben de ona sarılmış olmuştum. Saçlarımı öptüğünde gülümsedim.

Ben de ona sıkıca sarıldığımda tekrar öptü saçlarımı. Bu sefer karnını çimdiklediğimde acıyla geriye kaçtı.

"Ne yapıyorsun kızım?"

"Çok yılışma diye yaptım." dediğimde yüzümü tutarak yanağımı ısırdı. Acıyla yanağımı tutup saçlarını çekmeye başladım.

"Ah! Pes kızım. Baş edemem ben seninle."

"E malum tabii." diyerek saçımı savurdum.

Valizimi hazırlamaya devam ettiğimde Toprak telefonuyla oynamaya başladı. Hızlı bir şekilde her şeyi koyduğuma emin olarak valizi kapattım.

Üstümü de giyindiğimde artık tamamen hazırdım.

"Toprak sen içeriye geçsene bir, bir işim var hemen geliyorum ben de." diyerek onu yataktan kaldırdım.

"Ne işin var kızım? Hallet işte bozma rahatımı."

"Ya bir çık odadan, bir dakikalık işim var hemen."

"Valizi de alıp çıkıyorum." diyerek valizimi eline aldı.

"Dur!" diye bağırmamla yerinden sıçradı.

"Ne bağırıyorsun kızım? Çık demedin mi?"

"Valizimi bırakıp çık."

"Allahım sabır ver." diyerek valizimi yere bıraktı ve odadan çıktı.

Onun çıkmasıyla hızlı bir şekilde sakladığım paralarımı valizimin altına koydum. Boş evde bu kadar para bırakamazdım.

Valizimi tekrar kapatarak odadan çıktım. Toprak şimdi de koltuğa uzanmış beni bekliyordu.

"Ben hazırım, çıkabiliriz."

"Oh çok şükür yarabbi." dediğinde yanımdan geçerken kafasına vurdum.

kendime yalan söyledimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin